Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008

Ρόδα είναι και γυρίζει...

Η ζωή δε σταματάει. Ποτέ. Ότι και αν πεις, ότι και αν κάνεις, εκείνη θα συνεχίσει να προχωρά με αμείωτους ρυθμούς. Όσο και αν προσπαθήσεις να κοιτάξεις αλλού, όσο και αν επιχειρήσεις να ξεφύγεις, δεν θα τα καταφέρεις... Είτε σ' αρέσει, είτε δε σ' αρέσει.
Οτι και αν γίνει πρέπει να μάθεις να προχωράς. Το παρελθόν σου σου ανήκει και οφείλεις να το σέβεσαι και να το εκτιμάς. Αλλά μόνο κακό μπορεί να βγει από το να μένεις κολλημένος σε καταστάσεις, ανθρώπους και πράγματα που η θέση τους ανήκει στο παρελθόν. Ο άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει πολλά πράγματα. Απλά δε μπορεί να τα ξεχάσει. Και μην πιστεύετε αυτό που λένε για το χρόνο και πως γιατρεύει τις πληγές. Είναι ψέματα. Όσο περνά ο καιρός ο πόνος του παρελθόντος μόνο υποχωρεί. Όμως πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να επιστρέψει και μάλιστα πιο δυνατός. Το θέμα είναι να μπορείς να προχωράς. Μπροστά.
Η ζωή μας είναι γεμάτη δυσκολίες και καταστροφές. Άλλοτε μικρές και άλλοτε μεγάλες. Το θέμα είναι να μη το βάζεις κάτω... Ίσως το νόημα της ζωής να είναι αυτό. Να ξέρεις να προσπαθείς και να προχωράς.
Δεν ξέρω αν μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα αρκεί να το θέλουμε. Μου ακούγεται πολύ αισιόδοξο. Ξέρω όμως πως η προσπάθεια και μόνο αξίζει τον κόπο. Η ηρεμία και η πληρότητα που επέρχεται της προσπάθειας είναι τέτοια που την κάνει να αξίζει.
Το να κυνηγάς το αδύνατο ίσως φαντάζει ουτοπικό και ελαφρώς ηλίθιο για τους περισσότερους. Αλλά η ζωή ρόδα είναι και γυρίζει. Έρχεται μια στιγμή που με κάποιο τρόπο δικαιώνεσαι. Είτε επιτυγχάνοντας αυτό που θες, είτε με το να σου έρθει η επιβεβαίωση αργότερα από εκεί που δεν το περιμένεις.
Είναι αυτό που λένε... "Η ζωή είναι σαν το τάβλι. Άλλες φορές έχεις ρέντα και άλλες γκίνια. Αλλά ακόμη και όταν χάνεις 4-0, αν είσαι καλός παίκτης, όσο δύσκολες και αν είναι οι ζαριές, πάντα βρίσκεις ένα τρόπο να γυρίσεις το παιχνίδι...".
Απλά μη το βάζεις κάτω. Η μητέρα μου συνηθίζει να μου λέει πως "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω...". Και ο μόνος τρόπος για να δεις αν μπορείς να κάνεις κάτι, είναι να δοκιμάσεις. Και αν δεν τα καταφέρνεις, δεν πειράζει. Τουλάχιστον πάντα θα ξέρεις οτι προσπάθησες. Και αυτό μπροστά στην οποιαδήποτε αποτυχία είναι πολύ καλύτερο.
Στη ζωή δεν έρχεσαι με ένα εγχειρίδιο για το πως να μην πληγωθείς. Κανείς δε σου δίνει εγγυήσεις. Όλα είναι πιθανά. Όσες φορές και αν πέσεις δεν έχει σημασία. Όλοι πληγώθηκαν και όλοι θα συνεχίσουν να πληγώνονται. Όμως αν δεν το περάσεις αυτό, πως θα μάθεις την αξία της επιτυχίας και της ευτυχίας; Αν νομίζει κανείς πως η ευτυχία είναι μια αέναη κατάσταση που ένα ηλιόλουστο πρωινό θα σου χτυπήσει την πόρτα, γελιέται οικτρά. Η ευτυχία είναι απλά στιγμές. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μπορείς να τις διακρίνεις... Και να μάθεις να τις μοιράζεσαι..
Δημιουργούμε το μικρόκοσμο μας. Με τα προβλήματα μας και τη γκρίνια μας. Χωρίς διάθεση, χωρίς χρόνο. Και βυθιζόμαστε σε αυτόν. Αλλά αν το καλοσκεφτείς αυτό δεν οδηγεί πουθενά, παρά μόνο ίσως στον αλκοολισμό ή στην αυτοκτονία. Αν όμως καταφέρεις να δεις λίγο παραπέρα, θα συνειδητοποιήσεις πόσο ανώφελο είναι όλο αυτό. Χάνεις κομμάτια από μια σύντομη ζωή. Χάνεις ανθρώπους, χάνεις στιγμές, μπορεί να χάσεις μέχρι και την ψυχή σου... Είναι σκόπιμο όλο αυτό λοιπόν;

Η μοναξιά μπορεί να είναι εποικοδομητική μερικές φορές. Να σε βοηθά να βάλεις σε τάξη τις σκέψεις σου. Να πάρεις αποφάσεις. Ίσως και να ξεκουραστείς. Αλλά ο άνθρωπος δε φτιάχτηκε για να μένει μόνος. Κανείς δεν το αντέχει αυτό. Όλοι χρειαζόμαστε κάποιον δίπλα μας. Να μας κρατήσει το χέρι. Να μας πάρει αγκαλιά. Ή απλά να μας ακούσει. Είναι μεγαλύτερη η χαρά και μικρότερη η λύπη όταν τις μοιράζεσαι...
Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που μας αγαπούν, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπάμε ακόμη και αν δεν το καταλαβαίνουν. Πάντα θα πληγώνουμε και θα μας πληγώνουν. Αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να μένουμε μόνοι. Γιατί ανάμεσα σε όλους αυτούς υπάρχουν και κάποιοι όπου τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Και αυτοί με μια τους κουβέντα, με ένα τους χαμόγελο μπορούν να αλλάξουν όλοι μας τη ζωή. Είτε τους αποκαλούμε έρωτες είτε φίλους...

Και να σας πω και κάτι; Όσο και αν έχω φάει τα μούτρα μου, όσα λάθη και αν έχω κάνει, όσα και αν έχω πει, όσες απογοητεύσεις και είχα δε μετανιώνω.. Γιατί έχω κερδίσει περισσότερα από ότι νομίζω. Γιατί ρόδα είναι και γυρίζει.. Και η επιβεβαίωση όντως έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις... Όπως σε ένα μπαράκι μετά το 5ο ποτό και το 10ο σφηνάκι από έναν άνθρωπο που δεν το περιμένεις.. Και όταν γυρνάς κομμάτια σπίτι σου, υπάρχει κάποιος που περιμένει τηλεφώνημά σου για να βεβαιωθεί πως έφτασες σώος και είσαι καλά, καθαρός και έτοιμος για ύπνο...
Και να σας πω και κάτι ακόμη; Η αξία ενός ανθρώπου πάντα φαίνεται στο τέλος. Και όσοι είναι αληθινοί, τόσο με τον εαυτό τους, όσο και με τους άλλους, στο τέλος δικαιώνονται...

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Κι όμως γίνονται και θαύματα...

Μωρέ λες; Μήπως να αναθεωρήσω πλήρως τις απόψεις μου; Μήπως να βγω έξω στους δρόμους να βροντοφωνάξω με πάθος και λατρεία; Μήπως τελικά τα έχω δει τα πράγματα τελείως λάθος; Μήπως κάποιος παίζει παιχνίδια με τον ευαίσθητο (και καλά) ψυχισμό μου και μου περνάει λάθος μηνύματα σε ότι αφορά τις ικανότητές μου;

Πέρασα ένα μάθημα! Ναι, ναι τα κατάφερα! Και όχι ότι και ότι παρακαλώ... Αλλά τη "Ναυπηγική"! Φυσικά και δεν αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό... Αλλά ένα άτομο το οποίο αποτελεί το μαύρο πρόβατο της οικογένειας, τη ντροπή του μπαμπά σε ότι αφορά τη Φυσική, τα Μαθηματικά και τις αναλύσεις διαγραμμάτων, κατάφερε να περάσει ένα τέτοιο μάθημα!!!
Ζω μεγάλες στιγμές και δεν το κρύβω!!!
Θα βγω να το γιορτάσω απόψε! Δεν είναι λίγο πράγμα να περνώ μάθημα 7ου εξαμήνου με την αξία μου και να κάνω ένα μικρό βήμα που με φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στο ρημαδοπτυχιό και ένα βήμα πιο μακριά από την γκρίνια της πολυαγαπημένης μου μανούλας...

Βέβαια περιττό να πω πως στο δεύτερο πήγα, είδα και απήλθα... Παρά το διάβασμα ήξερα μόνο μία απάντηση και η επιτηρήτρια ήταν μια σκύλα (άρα ούτε το σκονάκι χρησίμευε)...Όχι τίποτε άλλο, αλλά ο φαλλοκράτης μισογύνης καθηγητής που θεωρητικώς παίρνει σύνταξη υποσχέθηκε πως όλα εμάς τα άχρηστα κακόμοιρα που χρωστάνε εδώ και πέντε εξεταστικές τα μαθήματά του, θα μας περάσει...

(Να τονίσω πως ο λόγος που δεν πέρασα σε τρεις εξεταστικές τα μαθήματά του, ήταν το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια του μαθήματος του στο 1ο έτος, είπε στις γυναίκες της αίθουσας -οι οποίες αποτελούσαν την πλειοψηφία της- να πάνε να πλύνουν κανα πιάτο και να μη σπουδάσουν οικονομικά, με αποτέλεσμα να σηκωθώ όρθια να τον αποκαλέσω μισογύνη, φαλλοκράτη και ανεγκέφαλο γέρο στα πρόθυρα αλτζχάιμερ... Το χειροκρότημα το πήρα από τις υπόλοιπες, αλλά αυτός κράτησε τα στοιχεία μου και εκτός της απειλής του πειθαρχικού, δε με περνούσε με τίποτα! Μέχρι που το Σεπτέμβριο με πέτυχε στις σκάλες και μου είπε πως αποφάσισε να αφήσει κατά μέρος την εκδίκηση ελπίζοντας πως πήρα το "μάθημά" μου και να με περάσει... Το τραγικό στην υπόθεση είναι πως δηλώνει πως με σέβεται γιατί "υποστήριξα" το φύλο μου, κάτι που καμιά δεν το είχε κάνει μέχρι τότε.. Έτσι του απέδειξα πως έχω τα κότσια για αυτό το άκρως ανδροκρατούμενο (σε υψηλές θέσεις) επάγγελμα... Τι να πεις;)

Έμειναν άλλα τέσσερα για αυτή την περίοδο... Πάλι τον Ιούνιο...

Μωρέ λες να το πάρω τελικά;

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008

The Pierces "Thirteen Tales Of Love And Revenge"

Οι Pierces αποτελούνται από τις αδερφές Allison και Catherine Pierce. Μεγαλωμένες στην Αλαμπάμα, οι οποίες ζουν πλέον στη Νέα Υόρκη.
(Catherine στα δεξιά και Allison στα αριστερά)

Το ντεμπούτο άλμπουμ "Thirteen Tales Of Love And Revenge" τους κυκλοφόρησε από την Lizard King Records, την ίδια εταιρεία που είχε στο δυναμικό της τους Killers στην Αγγλιά και ήταν υπεύθυνη για την εκεί κυκλοφορία του άλμπουμ τους "Hot Fuss".
Το track list είναι το εξής:
1. Secret
2. Boring
3. Sticks And Stones
4. Lights On
5. Lies
6. Turn On Billie
7. Ruin
8. Three Wishes
9. Power Of...
10. Kill! Kill! Kill!
11. It Was You
12. Boy In A Rock And Roll Band
13. Go To Heaven

Τι γράφουν τα περιοδικά για τις δύο αδελφές:

"Forget Paris and Nicky. In a sane world, paparazzi would spend their nights tampeding after a different pair of sisters: Alabama-bred, New York-based Allison and Catherine Pierce. Thirteen Tales showcases the Pierces' genius for high harmonies, taut songcraft and noirish comedy."
4 Stars, Blender

"On {Thirteen Tales Of Love and Revenge}, these Alabama-bred sisters harmonize like sassy angels on songs that run from glockenspiel-tinted folk to clubby electro-pop."
3 1/2 stars, Rolling Stone

"Thirteen Tales of Love and Revenge unveils a nwe and vastly improved sister act, one that should earn the Pierces a place alongside fellow Big Apple eccentrics like Nellie McKay and Regina Spektor."
4 Stars, Spin

"Boring"

"Kill! Kill! Kill!"


"Secret"

"Three Wishes"

www.myspace.com/thepierces

www.thepiercesmusic.com/

www.youtube.com/user/thepierces

Τις συστήνω ανεπιφύλακτα... Για μένα αποτελούν το ιδανικό "soundtrack" για τα πρωινά των Κυριακών... και όχι μόνο...


Άχρηστη.

Α! Δεν το έχω. Σοβαρά μιλάω. Δεν το έχω...
Όπου να 'ναι θα αυτοκτονήσω δημοσίως με έναν άκρως αριστοτεχνικό τρόπο. Έτσι για να κάνουμε και ντόρο...
Βαριέμαι τη ζωή μου. Βαριέμαι τις ειδήσεις. Βαριέμαι τη δουλειά. Βαριέμαι το διάβασμα. Κυρίως το διάβασμα. Δε θέλει να ξέρει κανείς πόσα μαθήματα χρωστάω... Μεταξύ μας ούτε εγώ ξέρω με απόλυτη σιγουριά... Αλλά δεν παλεύται η κατάσταση. Ή είμαι απελπιστικά ηλίθια ή η σχολή μου είναι εκνευριστικά βαρετή. Ή απλά όπως οι περισσότεροι εκεί έξω, ακολούθησα το λάθος δρόμο.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ισχύουν και τα 3. Ομορφιές.
Και εκεί που περιμένω ώρες ολόκληρες να μας πιάσει το τετραήμερο πένθος στη σχολή και να το κλείσουμε το ρημάδι, δεν έχει εμφανιστεί καμία ανακοίνωση στην ιστοσελίδα..
Οπότε εγώ αύριο δίνω δυο μαθήματα.. Γαμώ το φελέκι μου.
Άμα τα περάσω...
Υποτίθεται ότι ανάμεσα στην παρέα, εγώ είμαι αυτή (λόγω σχολής και περιόδου εισαγωγής) που θα πρέπει να πάρει πτυχίο φέτος. Ναι καλά.. Περιμένετε..
Άχρηστη σας λέω. Άχρηστη...

Έλαβα ένα φάκελο...

Έλαβα ένα φάκελο από την αγαπημένη μου lo-li. Μέσα έγραφε πως καλούμαι να πω ποιο είναι το αγαπημένο μου ποίημα...
Το τραγελαφικό στην υπόθεση είναι πως το δικό της αγαπημένο είναι και δικό μου.
Ομολογώ πως το συγκεκριμένο πόνημα του Κ. Π. Καβάφη, είναι κάτι σαν παραμύθι για μένα, μιας και μου το διάβαζε η μητέρα μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου...

“Κι αν δε μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: Μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντας την,
γυρίζοντας συχνά κι εκθέτοντας την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινή ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.”

"ΌΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ (1913)"

Επειδή λοιπόν ταυτιζόμαστε για μια ακόμη φορά, θα σας παραθέσω ένα ακόμη...

"Δεν εδεσμεύθηκα. Τελείως αφέθηκα κ' επήγα.
Στες απολαύσεις, που μισό πραγματικές,
μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν,
επήγα μες στη φωτισμένη νύχτα.
Κ' ήπια από δυνατά κρασιά, καθώς
που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής."

"ΕΠΗΓΑ (1913)"

Η αδυναμία στον Καβάφη νομίζω είναι εμφανέστατη...

Θα ήθελα να περάσω το φάκελο αυτό στους:
Σοφία
Γκρινιάρη
Λακων
Philo
Κλέαρχο
Δανάη...


Διαβάζω...

Διαβάζω... Ναι ναι διαβάζω. Δίνω ένα μάθημα αύριο και δύο την Τρίτη.
Οπότε επιστρέφω μάλλον από Τετάρτη... Ήδη έχω στο μυαλό μου δυο πράγματα για τα οποία θέλω να γράψω...
Έως τότε...

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008

Any thoughts...?

Είναι ένα από αυτά τα βράδια. Τα περίεργα. Που το μυαλό θολώνει. Δε σκέφτεσαι. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις. Μάλλον σκέφτεσαι περισσότερα από όσα προλαβαίνει να επεξεργαστεί.
Η τηλεόραση είναι κολλημένη στο Σκάι. Το Μέγκα παίζει το Τούρκικο σίριαλ, το οποίο βλέπει μόνο η γιαγιά μου από όσο ξέρω... Σας είπα ότι είναι Σάββατο βράδυ; Το Σταρ παίζει Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Ντέμι Μουρ.. Αυτή η ταινία που ο Ρέντφορντ της δίνει ένα εκατομμύριο δολάρια αν αφήσει τον άντρα της για να κοιμηθεί μαζί του για ένα βράδυ. Μεγάλες Στιγμές! Αναρωτιέμαι αν μια γυναίκα, ερωτευμένη γυναίκα, θα άφηνε ποτέ τον άντρα της για ένα εκατομμύριο δολάρια Έστω και αν ήταν μόνο για μια νύχτα. Μπορεί και να τον άφηνε. Δεν ξέρω. Δε μου έχει τύχει ποτέ. Και αμφιβάλλω αν θα μου τύχει. Αυτά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες. Έτσι δε λένε;
Βαριέμαι μια ταινία των 90'ς που έχω ξαναδεί, ασχέτως του Ρέντφορντ!, και βλέπω CSI Miami στο Σκάι. Έχω ένα θέμα με τις αμερικάνικες σειρές. Κολλάω με τις ώρες. Μεγάλες παραγωγές, όχι αστεία... Οι δικές μας φαντάζουν ερασιτεχνικές μπροστά τους. Τελικά είναι γεγονός. Οι Αμερικάνοι ξέρουν τι πάει να πει entertainment! Γιατί δεν τις βλέπεις αυτές τις σειρές για τα κοινωνικά τους μηνύματα ή το θανατηφόρο χιούμορ. Τις βλέπεις για την εικόνα, τη δράση, το γρήγορο και σχετικά έξυπνο σενάριο και για το συνολικό αποτέλεσμα.. Απλά πράγματα και όμορφα. Αν ήθελες ποιότητα ας έβλεπες τη "Μαύρη Οχιά". Οι αμερικάνικες σειρές είναι η χρυσή τομή στο εμπορικό και το ποιοτικό. Νομίζω τουλάχιστον...
Μεγάλη συζήτηση αυτή. Εμπορικό και Ποιοτικό. Τι είναι τι; Και σε τελική ποιος το ορίζει; Τελικά τα πράγματα είναι υποκειμενικά. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει ένα Χ και σε κάποιους ένα Υ. Ίσως για αυτό απεχθάνομαι τις βαρυσήμαντες κριτικές. Όπως είπε και ο κολλητός μου, απλά βρίσκεις τους κριτικούς που το γούστο τους με το δικό σου και το ψάχνεις λίγο παραπάνω. Σε αυτόν αρέσει ο Δανίκας, σε μένα ο Κουτσογιαννόπουλος. Ή ο Τιμογιαννάκης; Δεν έχω καταλήξει.. Ο πρώτος (ασχέτως εμφάνισης!) μου τραβάει την προσοχή με τις περιγραφές του και το στυλ του. Ο δεύτερος έχει κερδίσει την εκτίμησή μου εξαιτίας της ειλικρίνειας του και της ωμότητάς - ευθύτητας του. Απλά. Βέβαια το ωραίο στον κινηματογράφο, όπως και στη μουσική ή τα βιβλία, είναι η ποικιλία. Αν κάτι είναι καλό θα το εκτιμήσεις.
Ποτέ μου όμως δεν κατάλαβα την "κατακραυγή" για τις αμερικάνικες χαζοκομεντί ή για τα τραγούδια τσιχλόφουσκες ή για τα ατελείωτα πλάνα του Αγγελόπουλου. Όλα έχουν την ώρα τους και όλα ταιριάζουν σε κάποιες στιγμές. Άλλοτε θες να ακούσεις γαλλική ποπ και να χαλαρώνεις και άλλοτε να electro pop και να χορεύεις μέχρι το πρώτο φως της μέρας. Άλλοτε θες να δεις μια κοινωνικοπολιτική ταινία και να σκεφτείς και άλλοτε μια χαζοκομεντί για να ονειροπολήσεις και να γελάσεις. Άλλες φορές ακούς σόλο από κιθάρες και άλλες τραγουδάς "έλα μου είναι ακτύπητη η τρέλα μου, σ' αγαπώ" μέσα σε ένα αυτοκίνητο παρέα με φίλους και ξελιγώνεσαι στα γέλια κάνοντας χαβαλέ. Γιατί λοιπόν κανείς να κρίνει ή ακόμη χειρότερα να κατακρίνει;
Το να είσαι απόλυτος δεν είναι πολύ καλό πράγμα τελικά...
Μου αρέσει να βλέπω Όπρα. Μου αρέσει να βλέπω ντοκιμαντέρ Μου αρέσει να βλέπω και τις ιστορίες για τα "Σκανταλιάρικα Κορίτσια" στη 1.15 μετά τα μεσάνυχτα. Όλα στο Σκάι. Λέει κάτι για μένα σαν προσωπικότητα αυτό; Δεν το νομίζω. Απλά μου αρέσει να βλέπω πράγματα που από τη δική μου οπτική γωνία μου φαίνονται ενδιαφέροντα.
Όπως έχω πάει σε strip shows και έχω ζητήσει χορό για φίλους μου, έτσι έχω πάει και στη Λυρική Σκηνή. Και χάρηκα και τα δύο εξίσου. Απλά γιατί η στιγμή ήταν διαφορετική.
Βέβαια πρέπει να είμαι ειλικρινής. Όσο και αν θέλω να ακολουθώ πάγιες "χριστιανικές" αντιλήψεις του τύπου: "Μην κρίνεις για να μην κριθείς", "Μην κάνεις στους άλλους όσα δε θέλεις να σου κάνουν" και τα γνωστά, πέφτω αρκετά συχνά στην παγίδα της κρίσης. Γεγονός πολύ άσχημο. Με λίγα λόγια, "άλλα λέω, άλλα κάνω και άλλα εννοώ..." -αν κάποιος μπορεί να μου διευκρινίσει αν αυτό είναι στίχος από τον Χατζηγιάννη ή τη Βίσση, θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα!-.
Οπότε λέω πως τα πράγματα είναι απλά. Όλοι έχουμε τη βάση μας. Ξέρουμε τι απολαμβάνουμε και εκτιμούμε και τι όχι. Και πάντα κάτι αρνητικό θα έχουμε να πούμε για κάτι. Αλλά αυτό δε μας απαγορεύει να χαζολογούμε και να κάνουμε χαβαλέ με τα πιο ηλίθια ή άτεχνα πράγματα... Νομίζω.

Υ.Σ.1.: Τα Σαββατόβραδα δεν είναι για να βγαίνει κανείς...
Υ.Σ.2.: Αν η Όλγα Φαρμάκη (δείχνει ΟΛΑ8 ο ΑΝΤ1) τραγουδούσε στα μπουζούκια (και ήμουν άντρας!, το τονίζω αυτό) θα πήγαινα να τη δω...
Υ.Σ.3.: Τα σκυλιά βλέπουν όνειρα και μάλιστα πολύ ζωντανά. Το ξέρατε αυτό;
Υ.Σ.4.: Ναι, είναι ένα από αυτά τα βράδια που απλά γράφω στον υπολογιστή ότι μου έρχεται στο μυαλό. Ας είναι καλά τα Μ&Μ'ς, το γάλα και τα τσιγάρα...

Μοναδικά Video!

Βρήκα το παρακάτω (ομολογουμένως συγκλονιστικό!) video από το prezatv... Και θεωρώ πως άξιζε τον "κόπο" να το αναρτήσω.

Μια βραβευμένη ταινία μικρού μήκους από τον Mark Osborne με μουσική των New Order.



Το επόμενο video είναι απλά πανέξυπνο. Ανθρώπινο tetris "παιγμένο" από ανθρώπους. Σκηνοθέτης ο Σουηδός Guillaume Reymond.



Και το τελευταίο video, είναι ένα δείγμα από τα αγαπημένα μου Happy Tree Friends! Αν και πολλοί τα θεωρούν αηδιαστικά (αναρωτιέμαι γιατί...;) -και σίγουρα δεν είναι κινούμενο σκίτσο για παιδιά-, εγώ συνεχίζω να τα παρακολουθώ μετά μανίας!

Αν το αίμα δεν σας αρέσει σαν θέαμα σε κινούμενο σκίτσο, προτείνω να μην τα δείτε!

Part 1


Part 2


Αυτά για να μένει κανείς μέσα στο σπίτι Σάββατο βράδυ... Βαρεμάρα όχι αστεία!



For 1 reader...

Έχω τα περισσότερα ελαττώματα από όσους ανθρώπους έχω γνωρίσει.. Το θέμα δεν είναι ποτέ το πως σε βλέπουν οι άλλοι, αλλά πως βλέπεις εσύ τον εαυτό σου...
Δεν είναι ποτέ ο στόχος και ο σκοπός να ξεσπάς σε έναν άνθρωπο. Αλλά δυστυχώς πολλές φορές συμβαίνει. Αν ο άλλος ξέρει τους λόγους του ξεσπάσματος, μπορεί και να σε κατανοήσει. Αν όμως δεν έχει ιδέα τότε το μόνο που καταφέρνεις είναι να κάνεις τον άλλο στην καλύτερη να σε αντιπαθήσει και να σε αγνοεί και στη χειρότερη να σε μισήσει...
Το βλακώδες μέρος στην υπόθεση είναι ότι επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη συνεχώς με διαφορετικούς ανθρώπους. Αυτό είναι ανωριμότητα..
Επίσης τα πράγματα δυσκολεύουν όταν δεν μπορείς να ζητήσεις συγγνώμη. Απλά γιατί δε σου βγαίνει. Ο υπέρμετρος εγωισμός σε οδηγεί στην επανάληψη της ίδιας αφόρητης συμπεριφοράς. Με αποτέλεσμα τα πράγματα να γίνονται χειρότερα...
Ίσως για αυτό να έχουμε λίγους φίλους. Γιατί λίγοι μπαίνουν στη διαδικασία να μάθουν και να κάνουν υπομονή...
Δεν είναι πως πάω να ζητήσω συγγνώμη. Δεν μου βγαίνει. Αλλά κατανοώ τι είπα και γιατί. Και δεν είναι και το καλύτερο συναίσθημα να ξέρεις πως απλά... τα σκάτωσες.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Στη ζωή τα πάντα είναι θέμα ........................;

Αν στη ζωή τα πάντα είναι θέμα επιλογών, ποιες είναι οι κατάλληλες επιλογές για να είσαι ευτυχισμένος;
Και πως ορίζεται η ευτυχία;
Είναι μονάχα ένα πράγμα;
Ή είναι η συνάρτηση πολλών παραγόντων σε διαφορετικά μεγέθη μεταξύ τους, όπου δημιουργούν την τέλεια αναλογία και οδηγούν στην ευτυχία;
Και αν είναι πολλοί παράγοντες οι οποίοι δημιουργούν συνθήκες πλήρης ευδαιμονίας, ποιοι είναι αυτοί; Ποιος και πως τους ορίζει;
Είναι το χρήμα; Είναι οι φίλοι; Είναι η οικογένεια; Είναι η υγεία; Είναι η επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση; Είναι ο έρωτας; Ή μήπως η αγάπη;
Τι είναι αυτό που μας οδηγεί στο να επιλέξουμε κάποια , αν όχι όλα, από τα παραπάνω -και ίσως ακόμη περισσότερα-;
Η ανατροφή μας; Οι εμπειρίες μας; Τα απωθημένα μας; Η κοινωνία στην οποία ο καθένας μας ζει και τα μηνύματα που μας περνάει;
Ίσως όλα αυτά μαζί...
Αν κανείς θέσει το ερώτημα "τι είναι ευτυχία;" σε δύο νέους από διαφορετικές χώρες, όπου μεγάλωσαν σε διαφορετικές συνθήκες, θα πάρει δύο εντελώς διαφορετικές απαντήσεις...
Αν ο ένας είναι από μια ευημερή χώρα, πιθανώς να απαντήσει πως ευτυχία είναι η επαγγελματική καταξίωση, το χρήμα, ο έρωτας...
Αν ο άλλος είναι από μια χώρα που έχει πληγεί από πολέμους και παντός είδους καταστροφές, πιθανώς να απαντήσει πως ευτυχία είναι η υγεία, η ειρήνη, η οικογένεια, η αγάπη, η δυνατότητα να έχεις δικό σου σπίτι...
Βέβαια όλα είναι σχετικά. Και κάλλιστα μπορεί κανείς να βρεθεί προ εκπλήξεως...
Σκεπτόμενη τι είναι ευτυχία για μένα, μόνο μια απάντηση μου ήρθε στο μυαλό...
"Ευτυχία είναι η απόλυτη ελευθερία..."
Όπου ελευθερία = η δυνατότητα να μπορείς να κάνεις ότι θες, όπως θες, όποτε το θες, με όποιον το θες...
Βέβαια αυτό εκτός από εντελώς γενικό, είναι και το πιο δύσκολο. Για τον απλό λόγο πως είτε το επιδιώκεις, είτε όχι, οι ζωές μας είναι εξαρτημένες από τις ζωές άλλων ανθρώπων. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε διαπροσωπικό επίπεδο, αλλά και σε κοινωνικό. Κανείς δεν μπορεί να πορευτεί μόνος του. Απλά διότι είμαστε μέλη μιας κοινωνίας που διέπεται από κανόνες... Άρα αυτόματα κάνουμε συμβιβασμούς.
Οπότε ακόμη και οι συμβιβασμοί που κάνουμε είναι στη διακριτική μας ευχέρεια. Άρα μια επιλογή.
Σε αυτό το σημείο οφείλω να παραδεχτώ πως αρχίζω και μπερδεύομαι...
Ανέκαθεν πίστευα πως στη ζωή τα πάντα είναι θέμα επιλογών και ο καθένας καλείται να δεχτεί και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες...
Πως όμως ξέρεις ότι η επιλογή που έκανες είναι η σωστή;
Πως η επιλογή αυτή θα σε φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην κατάκτηση της ευτυχίας;

Μήπως τελικά τα πάντα στη ζωή είναι θέμα προετοιμασίας, τύχης και πάνω από όλα ΡΊΣΚΟΥ;

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2008

Random Thoughts...

Βρίσκω τον εαυτό μου να μπερδεύται. Οι σκέψεις μου δεν έχουν καμία συνοχή. Όχι πως είχαν ποτέ. Απλά τώρα έχω αρχίσει και χάνω τον έλεγχο. Επίσης μπερδεύω τα όνειρα με την πραγματικότητα. Έχουν δίκιο και με λένε φαντασιόπληκτη. Όμως το ωραίο και εντυπωσιακό στην υπόθεση είναι πως έχει πάψει να με απασχολεί με αρνητικό τρόπο όλο αυτό. Το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα συμβαίνει. Είμαι στην ευχάριστη θέση να κάνω τον εαυτό μου χαρούμενο. Είναι τελικά μεγάλο προτέρημα για έναν άνθρωπο, να μπορεί να εφευρίσκει τρόπους που τον κάνουν να αισθάνεται καλύτερα. Ακόμη και αν αυτές οι μέθοδοι δε γίνονται αποδεκτοί από την ευρύτερη κοινωνία. Άλλωστε η ζωή θα ήταν πολύ βαρετή αν κάναμε πάντα αυτό που πρέπει και αυτό που μας όριζαν οι άλλοι...

Αναμένω με αγωνία τους επόμενους μήνες. Παρόλο που ουσιαστικά δεν έχω κάτι καινούργιο να περιμένω. Απλά έχω την κρυφή ελπίδα πως ο καινούργιος χρόνος θα είναι καλύτερος από τον προηγούμενο. Όχι οτι θα αλλάξει κάτι στην κοινωνία και στους ανθρώπους. Αλλά την ελπίδα πως θα αλλάξω εγώ. Περισσότερο κουράγιο. Περισσότερη πίστη. Περισσότερη υπομονή. Περισσότερη αγάπη. Περισσότερος σεβασμός. Αν αλλάξω εγώ, θα αλλάξει και η ζωή μου. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τους άλλους ν' αλλάξουν, αν πρώτα δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι...

Δεν έχω προσδιορίσει σε τι πιστεύω και αν πιστεύω. Γράψτε λάθος. Πιστεύω. Σε τι δεν ξέρω. Ίσως στη ζωή. Και στην αξία της ζωής. Όμως υπάρχουν φορές που λιποτακτώ. Και τότε μένω μετέωρη. Το ηθικό μου όμως βρίσκει τρόπους και ανακάμπτει. Όσο μεγάλες και αν είναι νύκτες. Όσο και αν το σκοτάδι προσπαθεί να με δελεάσει με τα θέλγητρά του. Εγώ κρατιέμαι. Γιατί υπάρχουν στιγμές γέλιου και χαράς και αναζήτησης με ανθρώπους που γεμίζουν τη ζωή μου. Να σε τι πιστεύω λοιπόν. Πιστεύω στους ανθρώπους. Και πόσο μάλλον στους δικούς μου ανθρώπους.

Οι φίλοι μου είναι η οικογένειά μου. Ας με λένε χίπισσα για αυτές μου τις αντιλήψεις. Αυτή την άποψη δεν μου την αλλάζει κανείς. Μας διαλέγουν και τους διαλέγουμε για αυτό που πραγματικά είναι και όχι για αυτό που θα θέλαμε να είναι. Και οι χειρότερες στιγμές μου είναι αυτές που συνειδητοποιώ πως βρέθηκα στη θέση όπου προσπαθώ να φέρω τους φίλους μου με τα νερά μου. Να τους αλλάξω...

Δεν ξέρω να ζητώ συγγνώμη. Κληρονομικό νομίζω από τον πατέρα μου. Δεν μου βγαίνει τόσο εύκολα. Αν το πω, το εννοώ. Αλλά σε λίγους και πολύ λίγες φορές το λέω. Συνήθως το δείχνω. Έχει χάσει την αξία της πλέον η λέξη Συγγνώμη. Τη χρησιμοποιούν πολλοί άνθρωποι για πολλούς και λάθος λόγους, χωρίς να την εννοούν... Δεν το δέχομαι και τόσο εύκολα. Προτιμώ επίσης να μου δείχνει κάποιος τη μεταμέλειά του για κάτι. Αν το κάνει, με σκλαβώνει...

Δεν υπάρχει ουσία σε πολλά από όσα κάνουμε και λέμε. Και γιατί να υπάρχει; Είναι απόλαυση απλά να μιλάς και να πράτεις, μόνο και μόνο για να το κάνεις...

Τα παιδιά δεν θέλουν να ξέρουν την αλήθεια για τους γονείς τους. Θέλουν να είναι αυτοί που εκείνα θέλουν. Δεν είναι θέμα αλήθειας ή ψέματος. Απλά μερικές φορές η αλήθεια πληγώνει. Και ίσως τότε το ψέμα είναι προτιμότερο... Αυτό βέβαια δικαιολογείται μόνο για τους γονείς και φίλους. Όλοι οι υπόλοιποι αποκλείονται από αυτή τη συνθήκη!

Μερικές φορές τα τυχαία βράδια οδηγούν σε τυχαίες γνωριμίες. Και αυτές οι γνωριμίες μπορεί να σου αλλάξουν τη ζωή.
Στη ζωή σου μπορεί να μιλήσεις με έναν άνθρωπο μόνο για 5 λεπτά και να σου αλλάξει τον τρόπο σκέψης σου, λειτουργίας σου καθώς και τη φιλοσοφία. Ενώ μπορεί να μιλάς με κάποιον για 5 χρόνια και να μην έχει καμία επίδραση πάνω σου.

Η ζωή είναι θέμα προετοιμασίας και επιλογών. Τη χρυσή τομή σε αυτά τα δύο δε νομίζω να την ανακάλυψε κανείς σε αυτόν τον κόσμο. Και αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω, νομίζω πως είναι είτε ο πιο έξυπνος είτε ο πιο ικανός.
Η Όπρα είχε πει πως τύχη είναι όταν η προετοιμασία συναντά την ευκαιρία Και τότε κάνεις την επιλογή. Θα συμφωνήσω μαζί της.

Τι ξέρω από τη ζωή; Πολλά και τίποτε. Άλλωστε είμαι μόνο 21. Αν είμαι τυχερή μπορεί και να μάθω...


Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2008

Τοξότης με ωροσκόπο Καρκίνο!

Δεν το συνηθίζω αυτό που πάω να κάνω στις επόμενες γραμμές, αλλά εξαιτίας της Έφης και το σχόλιο για το γούρι, αποφάσισα να κάνω copy - paste από το site του stardome και σας παρουσιάζω τι λέει για τους Τοξότες με ωροσκόπο Καρκίνο...

Ετήσια Πρόβλεψη Για Τοξότες:

ΤΟΞΟΤΗΣ
(22/11 - 21/12)

Το ανθρώπινο μυαλό είναι ικανό για τα πάντα επειδή περιέχει τα πάντα- δηλαδή περιέχει όλο το παρελθόν όπως και όλο το μέλλον (Joseph Conrand, συγγραφέας, Τοξότης)

Α΄ Προβολή- Η υπόθεση του έργου

Η έξοδος του Πλούτωνα- γέννηση/ θάνατος/ αναγέννηση- από το ζώδιό σου είναι το μεγάλο νέο αυτής της χρονιάς. Μετά από 12 χρόνια ( το 1995 ξεκίνησε τη διέλευσή του στο ζώδιό σου) που δάγκωσες τα χείλη σου μέχρι να ματώσουν, που περπάτησες στο βασίλειο των Σκιών απελπισμένος/η ότι δεν θα επιστρέψεις ποτέ στον κόσμο των ζωντανών, που αναγκάστηκες να υπομείνεις αλλαγές που δεν ήθελες και προκλήσεις που δεν επέλεξες, που αντιμετώπισες ανήθικα παιχνίδια εξουσίας, που έζησες την ερωτική κόλαση ή το επαγγελματικό ολοκαύτωμα που είπες Παραδίνομαι και Δεν αντέχω δεκάδες φορές και αισθάνθηκες θύμα των περιστάσεων αυτή τη χρονιά μπαίνει τέλος σε ένα ολόκληρο κύκλο ζωής. Ναι ποτέ η ζωή σου δεν θα είναι ίδια μετά από αυτή τη δωδεκαετία- μπορείς πια να διηγηθείς το μύθο του Φοίνικα που ξαναγεννιέται από τη στάχτη του από πρώτο χέρι. Μπαίνοντας στον Αιγόκερω στις 25 Ιανουαρίου θα γυρίσει ανάδρομος στον Τοξότη (από 2/4/08-9/9/ 08) για να εγκατασταθεί οριστικά στον Αιγόκερω στις 24 Νοεμβρίου- οι γεννημένοι των τελευταίων ημερών του Τοξότη θα αισθανθούν την ένταση αλλά να θυμούνται ότι πρόκειται για το τελευταίο δυνατό κύμα. Ο Πλούτωνας από τη καινούργια του θέση θα σε μεταμορφώσει σε άλλους τομείς- χρήμα/ οικονομική ασφάλεια/ προσωπικές αξίες- της ζωής και ειδικά αν έχεις πλανήτες στον Αιγόκερω ή αν βρίσκεσαι γεννημένος στα τέλη του ζωδίου σου. Η ένταση πάντως που θα δημιουργήσει η δύσκολη όψη Πλούτωνα-Άρη μέσα στον Ιανουάριο μπορεί να εκτονωθεί δραματικά στις διαπροσωπικές σου σχέσεις ή να σε πιέσει να αλλάξεις δραστικά κάποιο κομμάτι της ζωής σου που δεν είναι λειτουργικό πλέον. Στη δεύτερη δύσκολη όψη που δημιουργείται μέσα στον Μάρτιο προκαλεί οικονομικούς τριγμούς- που σημαίνει ότι αν υπάρχουν οικονομικές συνεργασίες, ή συνεταίροι με τους οποίους έχεις κοινές επιχειρήσεις θα πρέπει να ξαναορίσετε το είδος της συνεργασίας σας ή υπάρχει πιθανότητα να συγκρουστείς με τον/την σύντροφό σου για οικονομικά ζητήματα.

Ο Ποσειδώνας ο πλανήτης του θαύματος και της απογοήτευσης, της αυταπάτης και της ψευδαίσθησης συνεχίζει την πορεία του στον Υδροχόο δίνοντάς σου έμπνευση κυρίως αν είσαι γεννημένος στο τρίτο δεκαήμερο.

Με τον Ποσειδώνα στον ηλιακό 3ο σου οίκο αν θέλεις να γίνεις διάσημος και επιτυχημένος θα πρέπει να αποδείξεις ότι έχεις Ταλέντο και ότι επί πλέον μπορείς και να το αξιοποιήσεις. Κάνε τα «προϊόντα» σου χρήσιμα, οικονομικά δελεαστικά και προσιτά στο πολύ κόσμο. Αν και η επικοινωνία δεν είναι το φόρτε σου ο Ποσειδώνας σε βοηθάει να χρησιμοποιήσεις οποιοδήποτε επικοινωνιακό μέσο για να προωθήσεις τη δουλειά σου. Είτε αυτό λέγεται πόρτα πόρτα διαφήμιση είτε στόμα με στόμα ή τηλεόραση και μίντια η δουλειά σου έχει ανάγκη την Επικοινωνία. Και μην ξεχνάς ότι όσο μεγαλεπήβολα κι αν είναι τα σχέδιά σου χρειάζεται να δείξεις ταπεινότητα. Τουλάχιστον υποδύσου τον ταπεινό.

Κι ένας Ουρανός στη βάση του ωροσκοπίου σου δημιουργεί αναστάτωση στην οικογένεια- επειδή φεύγεις απροειδοποίητα και ξαφνικά στο δικό σου σπίτι, ή επειδή ανακοινώνεις ότι θα σπουδάσεις στο εξωτερικό; Ίσως γιατί ο ιδιοκτήτης θέλει το σπίτι για ιδιοκατοίκηση; Μήπως αλλάζει έδρα η δουλειά σου και εσύ αναγκάζεσαι να αλλάξεις σπίτι για να είσαι πιο κοντά; Μια ήρεμη οικογενειακή ζωή μπορεί να απειληθεί από ένα ξαφνικό διαζύγιο, ή από ένα ξαφνικό ατύχημα (όχι κάτι σοβαρό). Ίσως είναι η ανάγκη σου για καινούργια πράγματα που ενεργοποιείται και θεωρείς ότι θα πρέπει να απελευθερωθείς από παλιές δεσμεύσεις, κανόνες και υποχρεώσεις. Αν οι σχέσεις με τους πολύ κοντινούς σου ανθρώπους δεν είναι ικανοποιητικές έχεις την διάθεση ή μάλλον παίρνεις την απόφαση να τις αλλάξεις ριζικά είτε κόβοντας τις είτε αλλάζοντας τις παντελώς. Να θυμάσαι ότι κάθε επανάστασή σου κατά τη διάρκεια του Ουρανού δεν είναι προσχεδιασμένη. Η έκρηξη έρχεται όταν τα πράγματα κυλάνε πολύ ήρεμα- ίσως αυτή η θανάσιμη ηρεμία είναι που κινητοποιεί την ανάγκη σου για αλλαγές.

Όλοι οι ισορροπημένοι ενήλικες που ζουν στο Δυτικό κόσμο αναγκάζονται να κάνουν ταχυδακτυλουργίες για να τα καταφέρουν στην προσωπική και στην επαγγελματική ζωή τους και αυτό αφορά και εσάς τους Τοξότες. Να είσαι ευχαριστημένος που έχεις αρκετή ενέργεια για να σηκώσεις το επαγγελματικό φορτίο και τόσο υγιής που να εργάζεσαι υπερωρίες χωρίς πρόβλημα. Ειδικότερα με την άφιξη του Κρόνου από τον περασμένο Σεπτέμβριο στην Παρθένο δηλαδή στο τομέα του ηλιακού σου ωροσκοπίου που συμβολίζει την καριέρα σου σε κάνει να αισθάνεσαι διχασμένος ανάμεσα στην προσωπική σου ζωή και στην εικόνα που θέλεις να περάσεις προς τα έξω μέσω της δουλειάς σου. Από τη μια έχεις ανάγκη τη θέση και την αναγνώριση που φέρνει μαζί του ο Κρόνος –δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ- αλλά από την άλλη σού αφήνει μια πικρή γεύση όταν πρέπει να πεις αντίο στον ήλιο, στη θάλασσα, στις διακοπές, στους φίλους για να περνάς ατέλειωτες ώρες σε ένα γραφείο με ανθρώπους που δεν συμπαθείς και αφεντικά που επειδή είσαι έξυπνος δεν ζηλεύεις αλλά μισείς.

Ηλιακή έκλειψη (6 Φεβρουαρίου-στις 17ο του Υδροχόου)

Αυτή η ηλιακή έκλειψη ως Ήλιο μόνο χωρίς να υπολογίσουμε πιθανούς πλανήτες στα σταθερά ζώδια σε αφορά εμμέσως. Μπορεί να είναι μια περίοδος που θα σε οδηγήσει σε καινούργιους τρόπους επικοινωνίας ή που θα επιταχύνει οτιδήποτε σχετίζεται με επικοινωνία, σπουδές, μετακινήσεις, πωλήσεις, διαφήμιση, μίντια, συμφωνίες. Ταυτόχρονα έχεις την ανάγκη να μιλήσεις στους άλλους καθαρά, από καρδιάς και αληθινά. Αυτό είναι ok αν έχεις κατά νου ότι ο ανάδρομος Ερμής και ο Ποσειδώνας δίπλα στην Σελήνη μπορούν να λειτουργήσουν παραπλανητικά καλύπτοντας πράγματα, δημιουργώντας διπλές αναγνώσεις στις συζητήσεις και πολλές παρανοήσεις που δεν είναι φταίξιμο κανενός. Άρα συμφωνίες, χαρτιά και αποφάσεις διπλοτσεκάρονται πριν καταλήξουν σε πράξη. Και δεν είναι κακό όταν κάτι δεν είναι ευκρινές να ξαναρωτάς. Α και μην μαλώνεις με τον αδελφό σου ή την αδελφή σου επειδή η συνεννόηση σας μοιάζει με κουφό τηλέφωνο.

Ηλιακή έκλειψη (1 Αυγούστου- στις 9ο Λέοντα)

Λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν σε ευχαριστεί καθόλου να συμπεριλαμβάνεις τον εαυτό σου μεταξύ των χαριτωμένων, μονίμως αισιόδοξων και ζαχαρένιων Τοξοτών που υποκρίνονται ότι όλα είναι υπέροχα και μετά την πέφτουν σε ανύποπτους αθώους ή ξεσπάνε στην ταμία του σουπερμάρκετ πρέπει να ξέρεις τα εξής: 1) Ότι γίνεται έκλειψη Ηλίου στον Λέοντα δηλαδή στον τομέα του ηλιακού σου ωροσκοπίου που περικλείει σπουδές, αντιλήψεις, πιστεύω, νόημα, ταξίδια, προώθηση του εαυτού σου ή των ταλέντων σου, εκπαίδευση, δικαστήρια, διαφήμιση και 2) ότι είναι η εποχή να συγκεντρώσεις όλη την διανοητική δύναμη που διαθέτεις για να καταλάβεις ότι είναι άσκοπο να αρνιέσαι ότι όπως όλα τα παιδιά μεγάλωσες κι εσύ με τραύματα και ότι είναι χάσιμο χρόνου να επιμένεις σε αυτά. Πάρε το απόφαση ότι όλοι κάπου πονάμε και συνέχισε.

Ανάδρομος Ερμής

Κάθε χρόνο υπάρχουν τρεις περίοδοι στις οποίες γυρίζει ανάδρομος ο Ερμής, ο πλανήτης που συμβολίζει την επικοινωνία και τα ταξίδια. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων καλόν είναι να μην υπογράφεις συμβόλαια, να μην ταξιδεύεις, να μην αγοράζεις κάτι σημαντικό, να αποφεύγεις τη γραφειοκρατία, να μην μετακομίζεις, να μην ξεκινάς κάτι, να μη κλείνεις σοβαρά ραντεβού, να μην εγκαινιάζεις ο,τιδήποτε και να μην παίρνεις σοβαρές αποφάσεις που θα επηρεάσουν για μεγάλο διάστημα την ζωή σου. Ο ανάδρομος Ερμής είναι απολύτως χρήσιμος για να ανα-θεωρήσουμε, για να επι-διορθώσουμε, για να επα-τοποθετηθούμε, για να ανα-σκευάσουμε, για να ξανα-κοιτάξουμε, για να επι-βεβαιωθούμε. Θα έχεις παρατηρήσει ότι όταν περπατάς γρήγορα δεν σκέπτεσαι σε διάρκεια, ότι απλά οι σκέψεις σου είναι εντυπώσεις και δεν έχουν ειρμό. Κάθε φορά όμως που περπατώντας γρήγορα σκέπτεσαι κάτι σοβαρό ασυνείδητα αρχίζεις να μειώνεις ταχύτητα, αρχίζεις να περπατάς πιο αργά. Η σοβαρή σκέψη επιβάλλει τη βραδύτητα. Στη διάρκεια του ανάδρομου επαν-εξετάζεις τη πορεία σου και παίρνεις απόσταση από τη ζωή σου ώστε με καθαρότερο μάτι και μετά τις κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις να επανακινηθείς.

Υ.Γ. Κάνε back-up στα αρχεία του κομπιούτερ σου πριν γυρίσει ο Ερμής ανάδρομος αφού είναι γνωστό ότι ο Ερμής βραχυκυκλώνει οποιαδήποτε επικοινωνία- από αυτοκίνητο μέχρι καφετιέρα.

Οι περίοδοι της ανάδρομης κίνησης του Ερμή το 2008 είναι:

-28 Ιανουαρίου (22:32) - 19 Φεβρουαρίου(04:58)

-26 Μαΐου (18:49) -19 Ιουνίου (17:32)

-24 Σεπτεμβρίου (10:18) -15 Οκτωβρίου (23:07).

Time for Love

Τι είναι η αγάπη; Μεγαλώνοντας μαθαίνεις τι δεν είναι: δεν είναι κάτι «μπαμ και κάτω», δεν είναι η ψυχαναγκαστική ανάγκη να σε θαυμάζουν και να λατρεύεσαι από όλους τους ανθρώπους. Τι μένει; Αυτό που πιστεύεις πραγματικά: ότι η αληθινή αγάπη διαθέτει εμπιστοσύνη και επιτρέπει στους δύο ανθρώπους να ζήσουν τη ζωή τους σαν φίλοι όπως και σαν εραστές δίνοντας ο ένας στον άλλο το χώρο και την ελευθερία που χρειάζονται για να είναι ο εαυτός τους, απελευθερωμένη από θέματα ελέγχου και κυριαρχίας του ισχυρότερου. Σε αυτή τη ζωή πρέπει να απαλλάξεις τον εαυτό σου από την ανασφάλεια που σχετίζεται με το κατά πόσο αξίζεις την αγάπη. Ίσως ένα ψυχαναλυτής ή εσύ ο ίδιος μπροστά στο καθρέφτη και αποφασισμένος να κατέβεις πολλά σκαλοπάτια προς την ψυχή σου να μπορέσεις να καταλάβεις από πού προέρχεται αυτή η αίσθηση ότι είσαι ανεπιθύμητος, γιατί είναι τόσο σημαντικό για σένα να είσαι επιθυμητός και γιατί τελικά είσαι τόσο επιθετικός τζογαδόρος.

Go for it:

Αφροδίτη στον Τοξότη(1/1-24/1), στον Κριό(6/4-30/4), στους Διδύμους(25/5-18/6), στο Λέοντα(12/7-6/8), στον Τοξότη(18/1012/11)

Άρης στους Διδύμους(31/1-4/3), στο Λέοντα(9/5-1/7), στον Τοξότη( 16/11-27/12)


Και Ετήσια Πρόβλεψη για τους Καρκίνους: (Ο Πανόπουλος λέει πως πρέπει να διαβάζεις πάντα και τον ωροσκόπο σου, για μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα...)
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
(22/6 - 22/7)

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα μέχρι να αντιληφθεί ότι δεν πρέπει να βασίζεται σε κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό του, ότι είναι μόνος του, εγκαταλελειμμένος στη γη στη μέση άπειρων ευθυνών, χωρίς βοήθεια, χωρίς κανένα άλλο σκοπό παρά μόνο αυτόν που βάζει ο ίδιος στον εαυτό του, χωρίς άλλη μοίρα παρά μόνο αυτή που διαμορφώνει ο ίδιος (Jean Paul Sartre, φιλόσοφος, Καρκίνος)

Α΄ Προβολή- Η υπόθεση του έργου

Ένας ενδιαφέρον χρόνος αρχίζει. Δηλαδή; Ο Κρόνος φεύγοντας από τον Λέοντα διελαύνει στο 3ο σου οίκο στην Παρθένο. Μετά τα υπερεντατικά και εξουθενωτικά οικονομικά μαθήματα που σού έδωσε ο Κρόνος στον 2ο οίκο σου σειρά έχει η αναδιάταξη της σκέψης σου, της επικοινωνίας σου, των αντιλήψεών σου. Αυτό σημαίνει ότι θα σκέπτεσαι πολύ πριν απαντήσεις, θα προσέχεις τι λες, θα αντιληφθείς ότι οι λέξεις δεν είναι ένας τρόπος για να κρύβουμε τα συναισθήματά μας και τον αληθινό εαυτό μας αλλά γέφυρες που προσεγγίζουμε τους άλλους. Σοβαρότητα στην επικοινωνία, λιγότερες ανοησίες, βάθος στη σκέψη και πολλές στιγμές σιωπής. Εάν έχεις αδέλφια είναι πολύ πιθανό να σε φορτώσουν με προβλήματα. Ο αδελφός ή η αδελφή σου μπορεί να χρειαστούν την υποστήριξή σου, ή να πρέπει να τους συμπαρασταθείς συναισθηματικά ή και υλικά. Η πρακτική πλευρά αυτής της διέλευσης τονίζει ότι ευνοούνται η γνώση, η μόρφωση και τα πνευματικά εφόδια.

Αν σπουδάζεις είναι παραγωγικά χρόνια και αν δεν σπουδάζεις μήπως θάπρεπε να ξανακαθίσεις στα θρανία αφού σε ένα κόσμο πληροφορίας η εξειδίκευση είναι απαραίτητη; Α επειδή ο Κρόνος βαραίνει ότι αγγίζει έχε υπόψη σου ότι ο πεσιμισμός στη σκέψη σου είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό υπερβολικός. Δεν είναι μαύρος ο κόσμος. Στο μυαλό σου υπάρχει συννεφιά.

Ο Δίας ο πλανήτης της τύχης μπαίνοντας στον 7ο οίκο σου- από τα τέλη σχεδόν του Δεκεμβρίου μέχρι τις αρχές του 2009- αναζωογονεί τις επαγγελματικές και τις αισθηματικές σχέσεις. Αν υπάρχει δέσμευση ήδη τη βαθαίνει. Αν δεν υπάρχει έρχεται. Ταυτόχρονα στις 25 Ιανουαρίου ο Πλούτωνας μπαίνει επίσης στον τομέα των διαπροσωπικών σχέσεων και μετά από την ανάδρομη κίνησή που ξεκινάει τον Απρίλιο μπαίνει οριστικά στον Αιγόκερω στα τέλη Νοεμβρίου. Ο δυναμικός συνδυασμός των δύο αυτών πλανητών δηλώνει ότι μια ερωτική ή επαγγελματική σχέση θα αλλάξει/ θα μεταμορφώσει/ θα αναγεννήσει τη ζωή σου για πάντα σε σημείο να μιλάς για Πριν και Μετά (αφορά αρχικά κυρίως τους γεννημένους στις δύο πρώτες μέρες του ζωδίου σου). Αν δεν λύσεις το γόρδιο δεσμό με τις συντροφικές σου σχέσεις, ή εάν δεν αισθανθείς ασφάλεια με καινούργιες γνωριμίες που πιθανόν να κάνεις αυτή την περίοδο τότε είναι σίγουρο ότι η καριέρα και οι τυχόν επιτυχίες σε αυτήν θα λειτουργούν απλά ως υποκατάστατο- όπως τα πορνό στο σεξ. Υ.Γ. Σε αυτή τη σχέση ο Άλλος ή η Άλλη μπορεί να είναι γεννημένοι στο εξωτερικό ή να έχουν κάποιους είδους επαφές με το εξωτερικό, ή να ασχολούνται με το νόμο, την εκπαίδευση, ή τις εκδόσεις.

Ο Ουρανός ο πλανήτης του αναπάντεχου συνεχίζοντας τη πορεία του στους φιλικούς σου Ιχθύς βρίσκεται σε ευνοϊκή όψη με τον Ήλιο σου. Έφυγες ή θα φύγεις για σπουδές στο εξωτερικό; Συνεργάζεσαι με ανθρώπους στο εξωτερικό; Ταξιδεύεις σε ένα ταξίδι που θα σου αλλάξει πολλές απόψεις για τη ζωή και θα σε κάνει να σκεφθείς πράγματα που αλλάζουν την οπτική σου γωνία στα πράγματα; Ξεκινάς να μάθεις κάτι που ανέκαθεν ήθελες; Συναντάς ξεχωριστούς, μοναδικούς, ασυνήθιστους ανθρώπους που επηρεάζουν τη ζωή σου, ή σχετίζεσαι με κάποιον στο εξωτερικό ζώντας μαζί του ένα πυροτέχνημα και μετά τίποτα; Οι Καρκίνοι συνεχίζουν να βιώνουν μια τεράστια αλλαγή πλεύσης της συνείδησή τους και των πιστεύω τους. Για παράδειγμα ένας άπληστος χρηματιστής που γεννήθηκε στο ζώδιό σου και δήλωνε ότι το χρήμα είναι το παν στη ζωή ανακάλυψε ξαφνικά ότι έχει αισθήματα όπως όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι. Ένας άλλος Καρκίνος αποφάσισε ξαφνικά ότι ποτέ δεν είναι αργά για να σπουδάσει αρχαιολογία και ξαναγύρισε στα θρανία! Κάποιος άλλος έφυγε για τρεις μήνες στην Ινδία για να ακούσει το Σάι Μπαμπα και γύρισε «πεφωτισμένος». Τέτοιες ξαφνικές εκλάμψεις είναι εντυπωσιακές με το πέρασμα του Ουρανού στον 9ο οίκο. Οι φίλοι σου είναι αληθινά εντυπωσιασμένοι από τη μεταστροφή σου. Οι γονείς σου από την άλλη, αν υπάρχουν τι πήγε στραβά με την ανατροφή σου.

Ο Ποσειδώνας επίσης στον Υδροχόο σου δημιουργεί μυστικιστικές ανησυχίες αλλά το πρόβλημα είναι ότι σου δημιουργεί ασαφή εικόνα στα χρήματα που περιμένεις, που έχεις συμφωνήσει να πάρεις και γενικότερα στις οικονομικές σου δοσοληψίες. Προβλήματα με την εφορία; Δάνεια που επανέρχονται ενώ θεωρούσες ότι είχες ξοφλήσει; Ξαφνικά προβλήματα που δημιουργούν οικονομικές μαύρες τρύπες; Σαν να εξαφανίζονται χρήματα που ήσουν σίγουρος ότι είχες στη τσέπη σου, ή που είχες συμφωνήσει να παίρνεις, ή η συνεργασία σου δεν αποδίδει αυτά που φανταζόσουνα ότι υποσχόταν. Για πρόσεχε. Α ναι στις μεταφυσικές ανησυχίες αλλά αν ακούσεις να σου μιλάει η τηλεόραση όταν είναι κλειστή βάλε φρένο.

Hλιακή έκλειψη (6 Φεβρουαρίου-στις 17ο του Υδροχόου)

Αυτή η έκλειψη περιστρέφεται γύρω από οικονομικά θέματα και πιο συγκεκριμένα γύρω από χρήματα που είτε χρωστάς είτε συν-διαχειρίζεσαι είτε μοιράζεσαι με άλλους. Αν έχεις δοσοληψίες με τράπεζες ίσως ανακύψει κάποιο θέμα, αν βρίσκεσαι σε διαζύγιο υποθέσεις διατροφής έρχονται στο προσκήνιο με όχι ιδιαίτερα συμπαθητικό τρόπο. Μη ξεχνάς ότι ο Ερμής βρίσκεται ανάδρομος κοντά στην έκλειψη οπότε κάθε χρηματικό θέμα που έχει κι άλλους στην εικόνα εκτός από σένα εμφανίζεται μπερδεμένο, χρονοτριβεί ή γίνεται αντικείμενο συγκρούσεων και παρεξηγήσεων. Οι οικονομικές συνεργασίες επανατοποθετούνται και οι συνεταιρισμοί χρειάζονται ειλικρίνεια, συνεργασία και καθόλου κλίμα, ή υπόνοια αρπαχτής. Θα μπεις στον πειρασμό να μπερδέψεις φιλία και σεξ, αν και όλοι ξέρουν ότι ποτέ δεν πρέπει να μπερδεύεσαι με τους φίλους σου. Ή μπορεί να βρεθείς σε μια ασαφή κατάσταση που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν πρόκειται για δουλειά ή διασκέδαση και στο τέλος να φανεί ξεκάθαρα ότι πρόκειται για δουλειά.

Ηλιακή έκλειψη (1 Αυγούστου- στις 9ο Λέοντα)

Αν ο Κρόνος τα προηγούμενα δύο χρόνια δεν σου έμαθε τίποτα για την διαχείριση των οικονομικών, την ισορροπία εσόδων-εξόδων, την ανάγκη να αξιοποιείς καλύτερα τα έσοδά σου, την αξία που έχουν τα χρήματα και την αξία που έχεις εσύ χωρίς χρήματα τότε οι απανωτές εκλείψεις στον οικονομικό άξονα θα επαναλάβουν το μάθημα με μεγαλύτερη πειθώ και ένταση (κάνοντας δηλαδή τα μαθήματα απίστευτα σκληρά). Αν πάντως ισχύει η φήμη που σε θέλει εγκρατή ( οι άσπονδοι φίλοι σου σε ονομάζουν «σπάγκο») τότε δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Πάντως ακόμα και αν το πιο τρελό σου όνειρο να γίνεις πολύ πλούσιος πραγματοποιηθεί- αυτή η πιθανότητα είναι ανοιχτή- να θυμάσαι ότι είσαι κάτι παρά πάνω από ένας πεινασμένος που είναι έτοιμος να τραφεί με ψίχουλα. Και κάτι τελευταίο. Όταν είσαι τσιγκούνης με τα λεφτά το ίδιο συμβαίνει και με τα αισθήματα. Είναι αδύνατον να αγαπάς σαν Σκρουτζ και να ξοδεύεις σαν Ρόμπαξ.

Ανάδρομος Ερμής

Κάθε χρόνο υπάρχουν τρεις περίοδοι στις οποίες γυρίζει ανάδρομος ο Ερμής, ο πλανήτης που συμβολίζει την επικοινωνία και τα ταξίδια. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων καλόν είναι να μην υπογράφεις συμβόλαια, να μην ταξιδεύεις, να μην αγοράζεις κάτι σημαντικό, να αποφεύγεις τη γραφειοκρατία, να μην μετακομίζεις, να μην ξεκινάς κάτι, να μη κλείνεις σοβαρά ραντεβού, να μην εγκαινιάζεις ο,τιδήποτε και να μην παίρνεις σοβαρές αποφάσεις που θα επηρεάσουν για μεγάλο διάστημα την ζωή σου. Ο ανάδρομος Ερμής είναι απολύτως χρήσιμος για να ανα-θεωρήσουμε, για να επι-διορθώσουμε, για να επα-τοποθετηθούμε, για να ανα-σκευάσουμε, για να ξανα-κοιτάξουμε, για να επι-βεβαιωθούμε. Θα έχεις παρατηρήσει ότι όταν περπατάς γρήγορα δεν σκέπτεσαι σε διάρκεια, ότι απλά οι σκέψεις σου είναι εντυπώσεις και δεν έχουν ειρμό. Κάθε φορά όμως που περπατώντας γρήγορα σκέπτεσαι κάτι σοβαρό ασυνείδητα αρχίζεις να μειώνεις ταχύτητα, αρχίζεις να περπατάς πιο αργά. Η σοβαρή σκέψη επιβάλλει τη βραδύτητα. Στη διάρκεια του ανάδρομου επαν-εξετάζεις τη πορεία σου και παίρνεις απόσταση από τη ζωή σου ώστε με καθαρότερο μάτι και μετά τις κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις να επανακινηθείς.

Υ.Γ. Κάνε back-up στα αρχεία του κομπιούτερ σου πριν γυρίσει ο Ερμής ανάδρομος αφού είναι γνωστό ότι ο Ερμής βραχυκυκλώνει οποιαδήποτε επικοινωνία- από αυτοκίνητο μέχρι καφετιέρα.

Οι περίοδοι της ανάδρομης κίνησης του Ερμή το 2008 είναι:

-28 Ιανουαρίου (22:32) - 19 Φεβρουαρίου(04:58)

-26 Μαΐου (18:49) -19 Ιουνίου (17:32)

-24 Σεπτεμβρίου (10:18) -15 Οκτωβρίου (23:07).

Time for Love

Δεν αγαπάς ελαφρά κι αυτό ίσως είναι το μεγάλο θέμα της ζωής σου. Ίσως οι ανάγκες σου να είναι τόσο σύνθετες, τόσο έντονες, τόσο γεμάτες με μελοδραματικές φαντασιώσεις που αγγίζουν τις ελληνικές τραγωδίες που ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσεις αυτή τη δαιμονική δύναμη που σε κατακλύζει κάθε φορά που αγαπάς είναι να μην αγαπάς καθόλου, ή να παγώνεις. Εντάξει οι εναλλακτικές είναι λόγια που παίρνει ο αέρας. Η ουσία είναι ότι η συναισθηματικές σου ανάγκες είναι ένα πηγάδι που δεν μπορεί να γεμίσει ποτέ. Αυτό το ανικανοποίητο είναι που γεμίζει το ρεζερβουάρ των δημιουργικών ανθρώπων. Ίσως μεγαλώνοντας καταλάβεις ότι δεν έχει σημασία η ένταση μιας σχέσης αλλά η υποστήριξη που σου δίνει ο Άλλος και η μεγάλη διάρκειά της.

Go for it:

Αφροδίτη στον Αιγόκερω (24/1-17/2), στους Ιχθύς (12/3-6/4), στον Καρκίνο (18/6-12/7), στο Σκορπιό (24/9-18/10), στον Αιγόκερω (12/11-8/12)

Άρης στον Καρκίνο (4/3-9/5), στο Σκορπιό (4/10-16/11)


Λοιπόν με λίγα λόγια, αν έχω αντιληφθεί σωστά (άλλη έχει το χρώμα στο μαλλί και άλλη τη χάρη...), πρέπει μετά από 12 χρόνια να βγω στους δρόμους και να φωνάζω "γιορτάζω, γιορτάζω τις έγνοιες στην άκρη βάζω, και διασκεδάζω ως το πρωί..."

Σας το είπα, έχω πάθει κρίση. Είμαι ικανή να γράφω μέχρι το πρωί!

Το 2007 Ήταν...

Η δημοσκόπηση η οποία υπήρχε αναρτημένη στο blog έλαβε τέλος.
Δεν έγινε και καμία σφαγή ψήφων, αλλά δε με χάλασε καθόλου...
Το ερώτημα ήταν πως σας φάνηκε ο χρόνος που πέρασε...

Και τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

2 άτομα θεωρούν πως το 2007 ήταν αρκετά ικανοποιητικό.
1 άτομο θεωρεί πως το 2007 ήταν βαρετό και ανούσιο.
1 άτομο έχει την άποψη πως ήταν η αρχή του τέλους (εγώ το ψήφισα αυτό...).
1 άτομο λέει πως ήταν άνευρος και ηλίθιος.
1 άτομο πιστεύει πως ήταν καταπληκτικός (πολύ χαρούμενος άνθρωπος είναι αυτός και αισιόδοξος! Πάλι καλά που υπάρχουν και τέτοια άτομα.. Γιατί άμα περιμέναμε από ανθρώπους σαν και μένα, καλύτερα να πηδούσαμε από κανένα γκρεμό...).
2 άτομα δηλώνουν πως ήταν τα ίδια παντελάκη μου, τα ίδια παντελή μου (τονίζω εδώ, πως η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης...)

Άρα με μια απλή σκέψη, βλέποντας την ισοψηφία, μπορούμε να προβούμε -εντελώς αυθαίρετα- στο συμπέρασμα πως το 2007 ήταν αρκετά ικανοποιητικό και ακριβώς το ίδιο με το 2006...

Άντε και Καλή Χρονιά.

Υ.Σ.: Εγώ επιμένω πως ήταν η Αρχή Του Τέλους... Είμαι φαν του πατέρα Μάξιμου και υποστηρίζω πως το τέλος του κόσμου θα γίνει το 2018...
Επίσης να ενημερώσω πως ξεκινώ -ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ- εξεταστική και ως αποτέλεσμα, έχω λαλήσει. Οπότε θα διαβάσετε πολλά χαριτωμένα μέσα στις επόμενες μέρες...
Κάπου πρέπει να ξεσπάσω και εγώ το καημένο.. 22 χρωστούμενα μαθήματα είναι αυτά. Αμ πως;

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2008

I'm with the fucking band...

"I'm with the fucking band... Got it?"

Ακολουθεί μια ιστορία με πολύ πάθος, εμμονή, στόχους, φιλίες και όνειρα.
Πρωταγωνιστές: φυσικά Εγώ, ο κολλητός μου Piter Pan (άντε και γαμήσου, όπως θέλω θα σε φωνάζω!), οι φίλοι του -με τους οποίους κάνουν μια φιλότιμη προσπάθεια ως μπάντα- (αξιολάτρευτα παιδιά...!), η κολλητή μου Biggles (γνωστή και ως "Η Τράπεζα") και τέλος πάντων διάφοροι άλλοι που θα φανούν στην πορεία...

Προχωράμε τον χρόνο γύρω στα 9 με 10 χρόνια. Είμαστε όλοι γύρω στα 30. Δεν έχουμε χαθεί. Ζούμε σε διαφορετικές χώρες αλλά έχουμε καταφέρει να κρατήσουμε επαφή αντάξια της φιλίας μας. Κανείς δεν έχει κάνει ακόμη παιδιά. Η Biggles το έχει στο μυαλό της και προγραμματίζει την δημιουργία οικογένειας άμεσα. Οι υπόλοιποι είμαστε αφοσιωμένοι στις δουλειές μας και ποσώς μας ενδιαφέρει πότε και αν θα κάνουμε παιδιά. Τα προβλήματα στις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους είναι δεδομένα. Αλλά έχουμε μάθει να τα αντιμετωπίζουμε. Ας είναι καλά τα τηλέφωνα και το διαδίκτυο χάρις στα οποία ερχόμαστε σε επαφή με τους δικούς μας ανθρώπους για να δίνει συμβουλές ο ένας στον άλλο.
Παρά τις δυσκολίες που συναντήσαμε στην πορεία των χρόνων, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε με κάποιον, μαγικό θα έλεγε κανείς, τρόπο τα όνειρά μας.
Έτσι το 2018 μας βρίσκει ευχάριστα αγχωμένους και δημιουργικούς. Εγώ ζω μεταξύ Αγγλίας και Ελλάδας, δουλεύοντας σε μια εταιρεία διοργάνωσης συναυλιών και ταυτόχρονα "μανατζάρω" ορισμένες πολύ υποσχόμενες μπάντες. Η Biggles, μετά από μια τριετή παραμονή στην Αγγλία και ένα εννεάμηνο στο Παρίσι -όπου ακολούθησε τον Γάλλο έρωτα της ζωής της- επέστρεψε στην Ελλάδα με σκοπό να καταφέρει να ανοίξει το μαγαζί των ονείρων της. -Με το Γάλλο χώρισε γιατί κατά την παραμονή της στη Γαλλία γνώρισε έναν Άγγλο (ανάποδο αυτό το κορίτσι, μην το ψάχνετε) και αποφάσισε να έρθει στα πάτρια εδάφη μαζί του.- Ο Piter Pan έχει διαπρέψει στο χώρο κατασκευής αυτοκινήτων και ζει μεταξύ Ελλάδας, Ιταλίας και Γερμανίας. Και εννοείται πως έχει βγάλει ένα σκασμό λεφτά Οι άλλοι δύο ασχολούνται επαγγελματικά με τη μουσική. Μάλιστα ο Ian έχει ανοίξει δικό του ωδείο και είναι πολύ επιτυχημένος στο χώρο του. Όχι μόνο για το ταλέντο του, αλλά και για το γεγονός πως τα πάει πολύ καλά με τα παιδιά και αυτά τον λατρεύουν... Το γεγονός πως αυτοί οι τρεις ζουν σε διαφορετικές χώρες δεν τους έχει εμποδίσει να παραμείνουν μαζί ως μπάντα. Βλέπετε, ας είναι καλά η καλή οικονομική τους κατάσταση, ταξιδεύουν πολύ συχνά ούτως ώστε να συναντιούνται και να κάνουν πρόβες. Βέβαια έχει διευκολύνει την κατάσταση και το διαδίκτυο, όπου μέσω αυτού στέλνει κομμάτια ο ένας στον άλλο. Έχουν γίνει γνωστοί ως μπάντα στην Ελλάδα και χάρις στη βοήθειά μου έχουν κάνει και αρκετά live και στο εξωτερικό. Αλλά η μουσική για αυτούς είναι αγάπη, οπότε δεν έχουν φτάσει στο σημείο που να προσπαθούν να ζήσουν μέσω της μπάντας.
Εντάξει , όλοι αντιμετωπίζουμε τα θέματά μας (το είπαμε αυτό) και γκρινιάζουμε συνεχώς, αλλά δεν πτοούμαστε. Έχει ο ένας τη στήριξη και την αγάπη του άλλου. Και καταφέρνουμε να επιβιώσουμε... Το καλό είναι πως ο Piter Pan έχει αρκετά λεφτά και μου δανείζει όποτε ξεμένω (γιατί πάντα ξεμένω) και καταφέρνω να τη βγάζω πέρα (φυσικά και του τα επιστρέφω, τι απορία είναι αυτή;)...
Η Biggles, μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα έχει μείνει έγκυος (κοριτσάκι) από τον Άγγλο έρωτα, τον οποίο και χωρίζει λίγο καιρό μετά, επειδή έχει γνωρίσει τον Έλληνα έρωτα της... -Ασταθή άτομο, μην το ψάχνετε... Αλλά ένα από τα καλύτερα άτομα που θα μπορούσατε ποτέ να γνωρίσετε...-
Το όνειρο έχει αρχίσει και παίρνει μορφή... Εγώ είμαι μια ευτυχισμένη νονά.. Ενώ ταυτόχρονα, ενώ δεν συνηθίζω να τα πηγαίνω καλά με τα παιδιά, φιλοξενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα το δεκάχρονο πλέον γιο της φίλης μου της Ε. τον Π.. Ο μικρός έχει εξελιχθεί σε ένα πανέξυπνο αγόρι με φοβερή αίσθηση του στυλ και των χρωμάτων. Ας όψεται η μάνα του στην οποία και έμοιασε στο χαρακτήρα. -Τώρα αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό, αλλά δε βαριέσαι...-. Εγώ και ο μικρός πάμε πακέτο στους δρόμους της Αγγλίας και κυρίως στις συναυλίες. Όλοι με πιέζουν να βρω ένα καλό παιδί να νοικοκυρευτώ, αλλά όσο και αν προσπαθώ να τους εξηγήσω πως εγώ θέλω, τα καλά παιδιά είναι που δε θέλουν, αυτοί δεν καταλαβαίνουν. Ο μόνος που αντιλαμβάνεται τι εννοώ είναι ο Piter Pan, ο οποίος με βρίζει ως συνήθως, προσπαθώντας να με κάνει να αλλάξω μυαλά και να συμμαζευτώ.
Η φίλη μου η Ε. επιτέλους έχει καταλήξει με έναν σωστό άνθρωπο και ετοιμάζεται -προς μεγάλη έκπληξη όλων- να παντρευτεί. Το τελευταίο αστείο που της κάνουμε είναι για το πόσα παρανυφάκια θα έχει και πόσα μέτρα θα είναι η ουρά του νυφικού. Αυτή αντιδρά γαμωσταυρίζοντας μας...
Μέσα στην αναμπουμπούλα που έχει προκύψει από το επερχόμενο μωρό, γάμο και άνοιγμα μαγαζιού, εγώ βρίσκομαι σε ένα δίλημμα Να γυρίσω μόνιμα Ελλάδα και να συνεργαστώ με την Αγγελική ή να κάτσω στα αυγά μου στην Αγγλία;
Ο καθένας έχει και μια διαφορετική άποψη. Με πρώτους και καλύτερους τους γονείς μου... Οι οποίοι διαφωνούν μεταξύ τους ως προς το τι πρέπει να κάνω. Ο μπαμπάς θέλει Αγγλία, η μαμά Ελλάδα. Βλέπετε, εξαιτίας της Biggles, της άνοιξε η όρεξη για εγγονάκια... Τρομάρα της.
Με παίρνουν τηλέφωνο την ώρα της δουλειάς. Δεν ακούω και βγαίνω έξω από το χώρο που ετοιμάζονται να δώσουν μια συναυλία μια από τις μπάντες με τις οποίες δουλεύω... Πάω να μπω πάλι μέσα και ο πορτιέρης δε με αφήνει. Ξαφνικά βρίσκω τον εαυτό μου να φωνάζει: "I'm with the fucking band!!!"
Χάνω το Live το οποίο εγώ ετοίμασα και κινδυνεύω άμεσα να χάσω και τη δουλειά μου...
Αποφασίζω να πάρω μια άδεια άνευ αποδοχών για να έρθω και εγώ πίσω... Βλέπετε γίνομαι κουμπάρα σε δύο πολύ κοντινά μου άτομα και οφείλω να προετοιμαστώ κατάλληλα...
Αποχαιρετώ το ωραίο μου μικροσκοπικό σπιτάκι και με ένα εισιτήριο ανά χείρας επιστρέφω.
Η καλή μου Biggles, παρά την εγκυμοσύνη και τις ετοιμασίες -ανεκτικός ο Έλληνας και δε του φαινόταν-, τρέχει και για το άνοιγμα του μαγαζιού. Στιγμιαία αποφασίζω να κάτσω Ελλάδα. Όσο με παίρνει τουλάχιστον... Τα αγόρια αποφασίζουν να βγάλουν και άλλο δίσκο. Και η ιδέα του μαγαζιού μου φέρνει αναμνήσεις από όνειρα του παρελθόντος και αρχίζει και μου καλαρέσει...
Ακούω τα τραγούδια της μπάντας... Δέκα χρόνια από τη δημιουργία της και είναι το ίδιο δημιουργικοί... Οι μήνες προχωρούν και ο γάμος γίνεται. Η μικρή γεννιέται και η Biggles για μια ακόμη φορά χωρίζει. Ο Έλληνας τελικά δεν άντεξε να αλλάζει πάνες. Καλή Καρδιά. Η φίλη μας αφού έμεινε μόνη της για ένα τρίμηνο, τα έφτιαξε με τον παραγωγό του δίσκου των παιδιών...
Το μαγαζί άνοιξε και είχε τρομερή επιτυχία και φυσικά τα παιδιά έδιναν τις συναυλίες τους στο μαγαζί...
Εγώ κάθομαι πάνω στην μπάρα του μαγαζιού, καπνίζω και πίνω, κανονίζοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες του live και ο Piter Pan κουρδίζει τη drum του. Χτυπάει το ένα από τα δύο κινητά του. Του το δίνω. Είναι από την εταιρεία στην οποία εργάζεται. Το τελευταίο αυτοκίνητο, τη μηχανή του οποίου σχεδίασε, είναι έτοιμο από την παραγωγή... Ένας ακόμη λόγος να γιορτάζουμε.
Τα παιδιά αρχίζουν και παίζουν τις μουσικές τους. Μια πανέμορφη κοπέλα με πράσινα μάτια, κόκκινα μαλλιά και λευκό δέρμα, με ρωτάει τι σχέση έχω με το μαγαζί και κυρίως με τον drummer. Για μια ακόμη φορά αρχίζω και φωνάζω "I'm with the fucking band...", αλλά αυτή τη φορά από ενθουσιασμό και όχι από νεύρα. Αυτή τη δουλειά λέω να την κρατήσω...

Αφιερωμένο στα παιδιά... Μακάρι η νέα χρονιά να είναι αρχή μιας δεκαετίας που θα μας φέρει ακόμη πιο κοντά στην πραγματοποίηση των ονείρων μας...
Φιλιά.

Υ.Σ.: Η ιστορία είναι ελαφρώς ηλίθια γραμμένη, αλλά δε γαμιέται...

Συνήθειες...

Αν το καλοσκεφτούμε η ζωή μας είναι γεμάτη από συνήθειες. Ή τουλάχιστον η δική μου. Συνήθειες που έχω από μικρό παιδί και δύσκολα τις αλλάζω. Για να είμαι ειλικρινής, το βρίσκω αρκετά δύσκολο να αλλάξω. Και από μια πλευρά δεν βρίσκω το λόγο να τις αλλάξω, όσο κακές και αν είναι...
Δεν είναι μόνο η πλευρά του κρεβατιού που κοιμάμαι και ο τρόπος με τον οποίο κοιμάμαι. Ούτε το πως πίνω τον καφέ ή θέλω να ξυπνώ το πρωί. Αλλά ο τρόπος που σκέφτομαι, που λειτουργώ, που αντιδρώ υπό ορισμένες συνθήκες...
Πάντα ακουμπώ τοίχο. Πάντα έχω δύο μαξιλάρια. Πάντα αφήνω ελάχιστο φως να μπει στο δωμάτιο. Πάντα έχω αγκαλιά τον κούνελο που μου έφερε η θεία μου το Πάσχα όταν ήμουν 6 χρονών (ασχολίαστο το γεγονός οτι είμαι πλέον 21). Πάντα θέλω τουλάχιστον δυο ώρες για να πω πως ξύπνησα και λειτουργεί ο εγκέφαλος. Πάντα πίνω γάλα με 1,5 κουταλιά καφέ και 3 ζάχαρη. Ποτέ νερό στον καφέ, εκτός και αν είναι γαλλικός.
Πάντα ρίχνω τα πάντα στο πάτωμα και ποτέ δε στρώνω το κρεβάτι μου. Μόνο τα Σαββατοκύριακα συμμαζεύω τον τόπο.
Όταν με πιάνει η αϋπνία μου (σχεδόν πάντα δηλαδή) βλέπω μέχρι και τσόντες στα ελαφρώς άσχετα κανάλια, πίνοντας κόκα κόλα και καπνίζοντας. Αν δεν έχω τσιγάρα ή κόκα κόλα προτιμώ να στριφογυρίζω στο κρεβάτι μου για ώρες, παρά να κάθομαι στον καναπέ παρέα με το τελεμάρκετινγκ...
Πάντα φοράω τα καινούργια ρούχα με την πρώτη. Δεν μπορώ να περιμένω να πλυθούν πρώτα. Επίσης αν κάτι μου αρέσει συνηθίζω να το φοράω συνέχεια. Έτσι είναι πολύ πιθανό να με δουν όλοι με το ίδιο φόρεμα ή την ίδια μπλούζα πάνω από 10 φορές (ναι, τα πλένω στο ενδιάμεσο...).
Πάντα όταν έχω νεύρα γράφω. Πάντα όταν είμαι στεναχωρημένη γράφω. (επίσης πάντα τρώω σοκολάτα...) Πάντα όταν τσακώνομαι με δικούς μου ανθρώπους, βρίζω σαν νταλικέρης... Και μετά το μετανιώνω..
Όλα αυτά είναι μια συνήθεια... Όσο χαζά, παγιωμένα και ελαφρώς ηλίθια και αν ακούγονται, είναι μια συνήθεια. Ο τρόπος που λειτουργούμε και αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους και τις καταστάσεις είναι μια συνήθεια. Που δυστυχώς ή ευτυχώς δύσκολα αλλάζουμε.
Και ακόμη και αν στην πορεία των χρόνων αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας (ωριμότητα ίσως το αποκαλούν κάποιοι), η βάση παραμένει πάντα η ίδια... Γιατί η ψυχή μας δεν αλλάζει ποτέ. Ίσως για αυτό πολλοί να λένε πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Και έχω καταλήξει να το πιστεύω αυτό. Όπως πιστεύω οτι ο άνθρωπος μπορεί και βελτιώνεται, αν το θέλει φυσικά. Για αυτό και αξίζει η δεύτερη και η τρίτη και η τέταρτη ευκαιρία σε κάποιον. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σου έχει και τι δεν σου έχει δώσει - δείξει ακόμη. Και ποτέ δεν ξέρεις αν βελτιώθηκε...
Και σκόπιμο είναι να δικαιολογούμε κάπου κάπου τους άλλους. Γιατί όλα είναι μια συνήθεια.
Η μόνη συνήθεια που κατάφερα να αλλάξω (και αυτή σποραδικά, μη γελιόμαστε...) είναι πως σταμάτησα να τρώω τα νύχια μου. Βέβαια αν η ταινία που βλέπω, ή η συναυλία στην οποία είμαι, είναι συναρπαστική για τα δικά μου δεδομένα, τη μαλακία θα την κάνω και θα ξωκείλω...
(επίσης το ίδιο συμβαίνει και όταν αισθάνομαι αμήχανα μέσα στο πλήθος, πράγμα που μου τυχαίνει αρκετά συχνά, οπότε αντιλαμβάνεστε πως για μεγάλο χρονικό διάστημα τα ακροδάχτυλα μου ήταν όμοια με αυτά ενός λιμενεργάτη -δεν έχω τίποτε με τους λιμενεργάτες-)
Ακόμη και ον τρόπος που θα συστηθείς σε έναν άνθρωπο, θα του μιλήσεις, θα τον κοιτάξεις, είναι μια συνήθεια...
Όλη μας η ζωή είναι μια συνήθεια...
Το ερώτημα είναι το εξής:
"Μπορούμε να αλλάξουμε αυτές τις συνήθειες; Ή ακόμη καλύτερα, ειλικρινά θέλουμε να τις αλλάξουμε;"
Εγώ μέχρι και σήμερα δεν μπορώ να δώσω μια απάντηση που δεν έχω...

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2008

Gary Oldman




Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...