(Πως τα ΑΠΕ -Άτομα Περιορισμένης Ευθύνης-) Ενσαρκώνουν το κίνημα του Μετα-σταρχιδισμού στον 21ο αιώνα -Ελλάδα

Η Ελληνική -σύγχρονη τουλάχιστον- ιστορία βρίθει από παραδείγματα πολιτών (ενεργών και μη με τα δημόσια ζητήματα) τα οποία ευκόλως μπορούν να χαρακτηριστούν ως Άτομα Περιορισμένης Ευθύνης (ΑΠΕ). Πρόσωπα τα οποία θέλοντας και μη ορίζουν την καθημερινότητα του υπόλοιπου πληθυσμού. Αυτό είχε ως άμεσο αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την έλλειψη παιδείας, τον υπερκαταναλωτισμό, την οικολογική καταστροφή, την έλλειψη χρημάτων, την παγκοσμιοποίηση καθώς και την τηλεόραση, τη δημιουργία του κινήματος του σταρχιδισμού. Το οποίο κυριάρχησε στο Ελληνικό γίγνεσθαι στο τέλος του 20ου αιώνα και στα ελάχιστα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα.

Καθώς όμως οι εξελίξεις στην Ελληνική πραγματικότητα ραγδαίες, ήτο αδύνατο να μην γίνει αντιληπτό το γεγονός ότι πλέον διανύουμε μια εντελώς νέα εποχή. Τα ΑΠΕ έχουν οδηγήσει την κατάσταση στο κίνημα του μετά-σταρχιδισμού, το οποίο όπως φαίνεται και από την ετυμολογία του, αποτελεί φυσική συνέχεια του προηγούμενου.

Η παραπάνω παραδοχή στηρίζεται σε δεδομένα που προέκυψαν από ενδελεχή προσωπική έρευνα και πειραματισμό. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε χώρο δημοφιλούς δημόσιας υπηρεσίας με πλήθος συμβασιούχων και μοναδικά παραδείγματα μονίμων δημοσίων υπαλλήλων. Ενώ αρχικά η δειγματοληψία είχε επικεντρωθεί σε συμβασιούχους, λόγω του υπερπληθυσμού τους, τα αποτελέσματα της έρευνας μετατόπισαν το ενδιαφέρον στο μόνιμο προσωπικό. Τα συμπεράσματα, αν και κατά κύριο λόγο δικά σας, είναι, αναμφίβολα, αδιαμφισβήτητα και αναμενόμενα.

Οι δημόσιες υπηρεσίες με αντιπροσώπους του μόνιμους υπαλλήλους αποτελούν το ναό της βλακείας.

Ως απόδειξη των παραπάνω σας παραθέτουμε τα εξής παραδείγματα:

α)Δημόσιος μόνιμος υπάλληλος, επιχειρεί να εισάγει κωδικό χρήστη σε νέο πρόγραμμα για τον Η/Υ, τρεις φορές ανεπιτυχώς. Κατέληξε να θεωρεί και να δηλώνει ότι ο δημιουργός του προγράμματος έχει κάνει λάθος στο σχεδιασμό και πως αυτός δε φέρει καμία ευθύνη. Τελικά ο υπάλληλος δεν είχε γνώση αγγλικών και έγραφε ανορθόγραφα τον κωδικό.

β)Δημόσιος υπάλληλος χωρίζει επίσημα έγγραφα (σημείωση: είναι ο μόνος που έχει αναλάβει αυτή την ευθύνη και αρνείται κάθε βοήθεια). Τα χωρίζει λάθος. Στη συνέχεια αναρωτιέται έντονα και μεγαλόφωνα ποιος φταίει και έγινε λάθος.

γ)Δημόσιος υπάλληλος -δυστυχώς για τον ίδιο, καθώς και για τους γύρω του- πάσχει από το σύνδρομο του Σαμψών. Αν του πάρεις τη μια και μοναδική σφραγίδα νιώθει ότι χάνει την υπόστασή του.

δ)Δημόσιος υπάλληλος άνευ πανεπιστημιακού πτυχίου με πολυετή προϋπηρεσία χάνει την προαγωγή από έτερο δημόσιο υπάλληλο που αν και δεν είχε ιδιαίτερη προϋπηρεσία διέθετε πτυχίο. Με αποτέλεσμα να κάνει να πατήσει στη δουλειά 2 μήνες λόγω νεύρων...

Φυσικά τα παραπάνω παραδείγματα δεν αναφέρονται γενικώς αλλά σε μεμονωμένες περιπτώσεις οι οποίες εν μέρει επιβεβαιώνουν τον κανόνα, χωρίς να είμαστε απόλυτοι.

Παρακαλούνται όσοι έχουν αντίστοιχες εμπειρίες να επικοινωνήσουν για περαιτέρω ανάλυση του θέματος.

Υ.Σ.: Η έρευνα αυτή δεν θα είχε διεξαχθεί ποτέ χωρίς την πολύτιμη συμβολή μιας αρχαιολόγου και μιας μαθηματικού. Σας ευχαριστώ θερμά και τις δύο...!!!