Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

I smoke, you smoke, he smokes... We all smoke!

Από 1η-1ου 2010 θα απαγορευτεί το κάπνισμα... Γελάω και δε με ακούτε...

Ας ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα από την αρχή. Ναι, είμαι καπνίστρια και μάλιστα "φανατική". Ναι, έχω επίγνωση του πόσο κακό κάνω στην υγεία μου, το δέρμα μου, στις αντοχές μου. Όχι, δεν καπνίζω μπροστά σε μικρά παιδιά, όχι μόνο για λόγους υγείας αλλά και για λόγους προσωπικής ηθικής... Δε θέλω να παραδειγματίζονται από μένα... Επίσης να τονίσω πως το οικογενειακό κατάστημα μας είναι καπνοπωλείο...
Αφού λοιπόν γνωστοποίησα αυτές τις βασικές πληροφορίες ας προχωρήσω...
Το βρίσκω άκρως ρατσιστικό και ελαφρώς ηλίθιο όλο αυτό το "Αντικαπνιστικό Κίνημα". Δέχομαι πως υπάρχουν άνθρωποι που τους ενοχλεί ο καπνός.. Πρώτη και καλύτερη μια από τις πιο καλές μου φίλες. Αλλά δεν δέχομαι πως εγώ πρέπει να καταπιεστώ επειδή εκείνη την ενοχλεί. Επειδή τη σέβομαι και την καταλαβαίνω έχουμε βρει τη λύση και καθόμαστε έξω ή σε παράθυρο κοντά και πάντα προσέχω να μην έρχεται ο καπνός προς το μέρος της... Σέβομαι σαν άνθρωπος τους χώρους για καπνίζοντες και μη καπνίζοντες και φροντίζω να μην ενοχλώ τους γύρω μου. Αν κάποιος με παρακαλέσει να σβήσω το τσιγάρο θα το δεχτώ ή απλά θα απομακρυνθώ. Δεν πετάω τα απότσιγαρα μου στο δρόμο.. Συνήθως ψάχνω για ένα κάδο σκουπιδιών να τα πετάξω. Δε λερώνω χώρους πρασίνου και πλατείες. Οπότε το να με αναγκάσει κάποιος να μην καπνίσω μετά το φαγητό μου ή με τον καφέ μου, με ενοχλεί και μάλιστα πολύ. Είμαι πολίτης αυτής της χώρας, πληρώνω τους φόρους μου, έχω κάνει τις επιλογές μου και προσπαθώ να μην συμπεριφέρομαι σαν αναίσθητη γαϊδούρα. Οπότε όλο αυτό το παραλήρημα, ότι οι καπνιστές είμεθα έμμεσοι δολοφόνοι των συνανθρώπων μας και πως εξαιτίας μας όλοι θα πάθουν καρκίνο ή θα έχουν καρδιακά προβλήματα, το βρίσκω απλά άκυρο. Αν θέλουν οι αντικαπνιστές να κάνουμε ένα σοβαρό διάλογο για να βρεθούν ουσιαστικές λύσεις που θα ικανοποιήσουν και τις δύο πλευρές, παρακαλώ πολύ ας βρουν πιο βάσιμα και ουσιαστικά επιχειρήματα... Γιατί μεταξύ μας, δεν έμαθα να πέθανε κανείς από παθητικό κάπνισμα...
Και πριν αρχίσουν όλοι οι αντικαπνιστές να με καταριούνται, ας ρωτήσω το εξής: Αφού κάνει τόσο κακό το κάπνισμα (που κάνει, αλλά σε αυτόν που καπνίζει και στα μικρά παιδιά, όχι στους άλλους) γιατί δεν απαγορεύεται η πώληση τσιγάρων ή η καλλιέργεια καπνού; Πραγματικά απορώ! Σαν οικογένεια δηλώνουμε πως αν ισχύσει μια τέτοια απαγόρευση, ευχαρίστως να "υπακούσουμε"! Ούτως ή άλλως το κέρδος δεν είναι στα τσιγάρα, αλλά σε όλα τα άλλα εμπορεύματα.. Απλά το τσιγάρο είναι ο λεγόμενος "κράχτης" για τους πελάτες.. (αυτό για να μην ρωτήσουν μερικοί γιατί δε σταματάμε από τώρα να πουλάμε...)
Προφανώς η απάντηση στην παραπάνω απορία μου είναι πως δεν παίρνεται μια τέτοια απόφαση, γιατί είναι πρακτικά αδύνατη... Τα συμφέροντα είναι πάρα πολλά όπως και τα κέρδη από φόρους κτλ... Οπότε από τη στιγμή που δεν γίνεται να τα απαγορεύσουν παρά τον τρομακτικό κίνδυνο που έχουν, μόνο και μόνο γιατί υπάρχει κέρδος, όλη η ιστορία μου φαίνεται υποκριτική...
μου..; Γιατί για τους καπνιστές το τσιγάρο είναι ευχαρίστηση, το καταλαβαίνετε δεν το καταλαβαίνετε... Και σας παρακαλώ μην κάνετε καραμέλα την ατάκα θεσμό "είστε εθισμένοι"... Χαίρω πολύ, το γνωρίζουμε.. Και ποιος δεν είναι;; Στην εποχή μας όλοι, είτε το παραδέχονται είτε όχι, είναι εθισμένοι σε κάτι... Στη δουλειά, στο φαγητό, στην έλλειψη φαγητού, στην κόκα κόλα, στις trash εκπομπές, στο sex, στους ανθρώπους, σε πρώην, νυν και επόμενους γκόμενους/ες...Έχω το δικαίωμα -όπως και κάθε άλλος- να διαλέξω το πως θα ζήσω... Αν θέλω να ζήσω μέσα στο βήχα και τους μαύρους πνεύμονες είναι δικό μου πρόβλημα και όχι των αντικαπνιστών.. Δε θέλω σωτήρες.. Κάνω τις επιλογές μου και δέχομαι τις συνέπειες.. Από τη στιγμή που σαν "σωστός" -κατά την άποψή μου- άνθρωπος δεν φυσάω τον καπνό μου πάνω σας ή στο πρόσωπό σας και σας σέβομαι, γιατί εσείς δεν σέβεστε την "αδυναμία" μου ή την ευχαρίστηση μου...;;; Ας είμεθα ρεαλιστές.. Και πάνω από όλα ειλικρινείς...
Σε τελική ανάλυση, θεωρώ πως χειρότερο κακό κάνει το junk food και το ορυκτέλαιο που μήνες τρώμε αλλά τώρα πήραμε χαμπάρι, η αγένεια, η κακοποίηση των ζώων, των γυναικών, των παιδιών, οι εξατμίσεις των αυτοκινήτων και η νοοτροπία του Ελληνάρα "παίρνω το αμάξι για να παω στο περίπτερο που είναι 5 λεπτά με το πόδια από το σπίτι μου" ή "είμαστε 4 στην οικογένεια, όλοι χρειαζόμαστε από ένα αμάξι", η μη ανακύκλωση των σκουπιδιών μας, παρά το κάπνισμα... Ή θεωρείτε όλοι πως τα βιολογικά προϊόντα που χρυσοπληρώνουμε στις λαϊκές και στα super market είναι όντως βιολογικά...;;; Είπαμε, ας είμεθα ρεαλιστές και πάνω από όλα ειλικρινείς...

Α! Και κάτι ακόμα, έτσι για επιδόρπιο... Το κάπνισμα στην Ελλάδα έχει αυξητικές τάσεις.. Το βλέπω και στη δουλειά... Μπορεί οι άντρες να το κόβουν, αλλά οι γυναίκες είναι οι νέοι μερακλήδες αυτού του τόπου...
Και όπως πολύ σωστά είχε πει ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, στην Ελλάδα μπορεί να μην έχουμε λεφτά ούτε για νοίκι στο μέλλον, αλλά ο Έλληνας τρία πράγματα δεν θα κόψει από την καθημερινότητά του.. 1. το φαΐ, 2. τα ποτά, 3. το τσιγάρο...
Να δω τον Έλληνα να πηγαίνει στο σκυλάδικο ή στα μπουζούκια να τραγουδά ο άλλος "κρίση, με πιάνει κρίση" και ενώ πίνει τη σπέσιαλ να ανάβει τσιγάρο και να έρχεται ο μετρ και να του λέει "κύριε απαγορεύεται, περάστε έξω να καπνίσετε ή σβήστε το..." και τι στον κόσμο.. Θα γελάω μέχρι δακρύων...

Υ.Σ.: 1. Προσφάτως διάβασα πως στη Νέα Υόρκη (το προπύργιο των αντικαπνιστών -Τεντ Τέρνερ, φίδι που σε έφαγε...-) υπάρχουν μαγαζιά που με κίνδυνο να χάσουν την άδεια τους, από κάποια ώρα και μετά αφήνουν τους πελάτες τους να καπνίζουν... Όχι τίποτε άλλο, αλλά οι Αμερικανοί δεν ήταν αυτοί που λύσσαξαν θέλοντας να απαγορεύσουν το τσιγάρο;;;

2. Ο κολλητός μου γύρισε από Βερολίνο προ ημερών και μου ανέφερε δύο πράγματα.. Το ένα είναι πως αν μη τι άλλο, αν και καπνιστής του άρεσε αυτή η καθαρή ατμόσφαιρα και η αλληλεγγύη μεταξύ καπνιστών και το δεύτερο είναι πως Έλληνες έχουν ανοίξει "Envy" όπου για να μπεις πρέπει να έχεις κάρτα μέλους.. Η διαδικασία για να γίνεις μέλος, απλή.. Υπογράφεις σε ένα χαρτί οτι δέχεσαι κάποιους όρους. Ο ένας από αυτούς; "Δέχομαι πως μέσα στο χώρο αυτό υπάρχουν άνθρωποι που καπνίζουν".. Οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά... Διότι αφού υπογράφεις οτι το δέχεσαι, η αστυνομία δεν μπορεί να κάνει τίποτε...

Τα σχόλια; 1ον: Μπορεί και εμένα να μου αρέσει η καθαρή ατμόσφαιρα. Αλλά αν δεν σταματήσει ο κόσμος να χρησιμοποιεί για ψύλλου πήδημα το αμάξι, πιστέψτε με, τα ίδια σκατά θα είναι ο αέρας.. Όπως επίσης και αν δεν έχουμε και λίγο πράσινο.. Διότι από όσο γνωρίζω, το Βερολίνο έχει περισσότερους χώρους πρασίνου από την Αθήνα...
2ον: όπως πολύ σωστά παρατήρησε χτες ο κολλητός μου, μας βλέπω να κυκλοφορούμε με τρια πορτοφόλια γεμάτα κάρτες για τα μαγαζιά που θα είμαστε μέλη...
Διότι δεχτείτε το.. Ο Έλληνας είναι χαρμάνης.. Και πάντα αυτοί που καπνίζουν θα είναι περισσότεροι από αυτούς που δεν καπνίζουν.. Αν δεν θέλετε να πω πάντα, τότε επιτρέψτε μου να πω για τα επόμενα δέκα χρόνια και βλέπουμε...
Αδυνατώ να ονειρευτώ τη στιγμή που θα μπαίνω σε ένα μπαρ και θα διαβάζω την πινακίδα "Το κάπνισμα απαγορεύται εντός του χώρου"... Όταν έρθει αυτή η στιγμή παρακαλώ τσιμπήστε με...

(κοίτα να δεις που έχει ο καιρός γυρίσματα, και πλέον έχω έναν άλλο σεβασμό για τη Λιάνα Κανέλη...)

Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

Random thoughts



1. Αυτό είναι αν όχι το ωραιότερο τραγούδι που έχω ακούσει ποτέ, ένα από τα 5 ωραιότερα...
"The Kills, -I call it art-"

2. Το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια. Τουλάχιστον το δικό μου...

3. Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο... Απλά θέλω να μαθαίνω ποιος είναι αυτός ο λόγος.

4. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι απλά θέλεις να ακούς τη φωνή τους. Θέλεις να τους μιλάς... Το γιατί είναι άλλη υπόθεση που αρνούμαι να το ψάξω τώρα.

5. Όποιος θέλει βρίσκει.. Ας είναι καλά η τεχνολογία.

6. Πράγματα που στο παρελθόν μου φαίνονταν ουσιώδη, σημαντικά, ενδιαφέροντα, με το πέρασμα του χρόνου εξελίχθηκαν σε ψυχαναγκαστικές καταστάσεις που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε.

7. Άνθρωποι που στο παρελθόν ζούσα για να τους βλέπω, πλέον με βάζουν σε σκέψεις και όσο και αν τρέφω αισθήματα αγάπης για αυτούς, τώρα δεν θέλω να είμαι καν στον ίδιο χώρο μαζί τους.

8. Όλοι υποστηρίζουν πως είμαι απόλυτη. Να τους πιστέψετε. Έχουν δίκιο...

9. Πολλοί υποστηρίζουν πως δεν κάνω τίποτε γιατί είμαι δειλή. Να μην τους πιστέψετε. Έχουν άδικο. Απλά σκέφτομαι χιλιάδες πράγματα ταυτόχρονα και στο τέλος νεκρώνω. Είμαι σαν τους υπολογιστές. Αν τους φορτώσεις με 100 πράγματα την ίδια στιγμή, θα κολλήσουν, δεν υπάρχει περίπτωση...

10. Never argue with an idiot. He will drag you to his level and then beat you with experience... Δεν γνωρίζω ποιος το είπε, αλλά όποιος και αν ήταν, να τον χαίρεται η μανούλα του...

11. Έχω εμμονές. Σε τέτοιο σημείο που και εγώ ακόμη προβληματίζομαι. Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί ο κολλητός μου λέει πως ζει για τη μέρα που θα γίνω άνθρωπος.. (μεταξύ μας, θα αργήσει να έρθει αυτή η μέρα...)

12. Πάσχω από το σύνδρομο της Ηλέκτρας... Κακό αυτό.

13. Γιατί ο κόσμος αγαπάει το καλοκαίρι..;

14. Έχω αλλεργία στη ζέστη. Επιστημονικά αποδεδειγμένο...!

15. Δεν μπορώ να κάθομαι και να μην κάνω απολύτως τίποτε. Είναι κουραστικό. Αντίθετα μπορώ να κοιμάμαι για ώρες ατελείωτες...

16. Μήπως είμαι emo και δεν το έχω ανακαλύψει; Από μικρό παιδί πιστεύω ακράδαντα πως θα πεθάνω νέα... Τι μαλακίες σκέφτομαι; Και μετά αναρωτιέμαι γιατί όλοι μου οι φίλοι θέλουν να με μουτζώσουν ακόμη και αν δεν το κάνουν...

17. Γιατί κανένας δεν θέλει να υιοθετήσει ανάπηρα σκυλιά; Στο www.stray.gr είναι σχεδόν όλα στα αζήτητα...

18. Που θα βρώ 3.000 ευρώ μέσα στον επόμενο μήνα;

19. Που θα βρω 3.500 ευρώ μέχρι το Σεπτέμβριο;

20. Γιατί ο κλήρος έχει πέσει σε μένα να τα βρω;

21. Διακοπές πότε θα πάω; Κλείνει ουσιαστικά ο 6ος χρόνος που δεν θα πάω διακοπές... Είχε δίκιο η Σοφία...

22. Πότε θα πάρω εισιτήρια για τις καλοκαιρινές συναυλίες; Και το κυριότερο, που θα βρω λεφτά;

23. Αν ήμουν στη θέση της Biggles, θα με είχα δείρει καιρό τώρα... Άγιος άνθρωπος αυτή η κοπέλα. Άγιος άνθρωπος..

24. Αν ήμουν στη θέση του κολλητού μου θα είχα βοηθήσει καιρό τώρα την Biggles να με δείρει...

25. Παραδόξως, παρά τα πολλά πολλά ελαττώματά μου, εγώ είμαι μια χαρά με μένα.. Ή έτσι νομίζω. Μια ή άλλη βολεύομαι...

Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Μου λείπεις και η Γερμανία πέφτει μακριά...

Μου λείπεις. Δεν ξέρω τι άλλο να πω... Αν και η Γερμανία πέφτει μακριά, ελπίζω να διαβάζεις... Διστάζω να σε πάρω τηλέφωνο και το γράμμα θα αργήσει να φτάσει. Οπότε στο λέω μέσω διαδικτύου... Σε φιλώ.

Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Η ταχύτατη σήψη του εγκεφάλου μπορεί να ανατραπεί με το cabaret;;;

Δεν έχω τίποτε ουσιαστικό να πω, πόσο μάλλον να γράψω. Βέβαια, από τη δική μου οπτική γωνία, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό ή αρνητικό. Κάθε άλλο... Μου έχει "προκύψει" μια ευφορία... Το γεγονός ότι τα περισσότερα πλέον μου φαίνονται αδιάφορα είναι σχεδόν λυτρωτικό και δημιουργεί μια πολύ καλή ψευδαίσθηση ελευθερίας. Κάτι που απ' ότι φαίνεται, το είχα μεγάλη ανάγκη. Βέβαια όλο αυτό συνδυάζεται και από μια έξαρση εγωισμού, ο οποίος πρέπει να μετριαστεί πάραυτα... Διότι με οδηγεί σε συμπεριφορές παρόμοιες με αυτές που έχουν κάτι υστερικά κακομαθημένα παιδάκια που οι γονείς τους δεν τους παίρνουν το παιχνίδι που είδαν στις διαφημίσεις το πρωί μεταξύ Μπάτμαν και Θάντερκατς... Γεγονός που έχει επιπτώσεις τόσο στις οικογενειακές όσο και στις φιλικές μου σχέσεις... (για τις υπόλοιπες, δείχνω μια διακριτική αδιαφορία...).
Αναλώνω τις ώρες μου κάνοντας μαθήματα Ισπανικών, γράφοντας, διαβάζοντας -κατάπτυστα για όσους θεωρούνται εξευγενισμένοι άνθρωποι- κείμενα "δημοσιογραφίσκων", αποβλακώνοντας τον εαυτό μου με παντός είδους αμερικάνικες σειρές και ακούγοντας μουσική.. Ουδεμία πρωτοτυπία στη συμπεριφορά μου με λίγα λόγια... Α! Επεχείρησα να ξεκινήσω και μαθήματα οδήγησης με τη γλυκύτατη μητέρα μου.. Κάτι το οποίο δεν συνιστώ να κάνετε... Διότι είναι σαν να έχεις ένα αναλυτικό και ιδιαίτερα φωνακλάδικο gps στη θέση του συνοδηγού... Δεν έχω ανάγκη κάποιον να μου φωνάζει στρίψε, όταν το ξέρω πως πρέπει να στρίψω, ούτε να μου λέει φρένο όταν πηγαίνω μετά βίας με 40.. Πόσο μάλλον, όταν το μόνο που με ενθουσιάζει στην ιδέα της οδήγησης ήταν είναι και θα είναι η ταχύτητα...
Τέλος πάντων... Έχει προκύψει και κάτι ιδιαιτέρως θετικό από όλη αυτή την κατάσταση στην οποία έχω επέλθει.. Αναδιοργάνωσα τη δισκοθήκη μου, έγραψα σε cd σχεδόν όλα τα "αρχεία" που είχα στον υπολογιστή, καθάρισα τη βρώμα από το σπίτι και κυρίως άρχισα να ψάχνω πληροφορίες για ένα θέμα που πάντα με συγκινούσε αλλά πάντα βαριόμουν αφόρητα να ασχοληθώ (επίσης ουδεμία πρωτοτυπία στη συμπεριφορά αυτή...)...
Cabaret!!!
Ναι, αξιότιμες κυρίες και φίλτατοι κύριοι... Το νέο μεγάλο μου πάθος είναι το cabaret... Σε οποιαδήποτε μορφή του... Το διαδίκτυο φυσικά μου έλυσε τα χέρια και κυρίως όλες τις απορίες μου... Ή καλύτερα σχεδόν όλες, μιας και δεν έχω πάει σε κάποιο "show" ή σε κάποιο μαγαζί ακόμη που να έχει τουλάχιστον κάποια στοιχεία cabaret... Και είναι λίγο δύσκολο να καταφέρω να βρω κάτι τέτοιο στην Αθήνα. Ή έτσι νομίζω...
Τουλάχιστον εμπλούτισα τη δισκοθήκη μου με τη δισκογραφία των Tiger Lillies και των Dresden Dolls καθώς και με τους δίσκους αρκετών άλλων εκπροσώπων του circus, punk, dark cabaret... Και έθρεψα το βλέμμα μου με πολλά videoclip, show και live ανθρώπων που ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος... Και ναι, έμεινα εντυπωσιασμένη και αρκούντως ικανοποιημένη με τον εαυτό μου που βρήκα κάτι "καινούργιο" που με συναρπάζει και του αφιερώνω το χρόνο μου δίχως τύψεις... (το γεγονός ότι έχω εξεταστική σε λιγότερο από μήνα ενώ είμαι επί πτυχίο ή το ότι έχω ένα σωρό άλλα θέματα να φροντίσω, βλέπετε πως δεν με πτοεί καθόλου...)
Επίσης η "ανακάλυψη" του lastfm -αργώ να τα πιάσω, είναι γνωστό- μου έχει προκαλέσει ρίγη συγκίνησης διότι επί 12 ώρες το 24ωρο ακούω αυτό ακριβώς που θέλω, μαθαίνοντας πράγματα για τα οποία μέχρι πρότινος είχα πλήρη άγνοια...
Οπότε μπορεί να οδεύω σε μια ταχύτατη σήψη του εγκεφάλου μου από τα πολλά κουτσομπολιά που διαβάζω στον perez hilton αλλά τουλάχιστον, λόγω του cabaret, έχω ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη και μια ανεξήγητη αγάπη για το κόκκινο κραγιόν μου (πράγμα που έκανε ευτυχισμένη τη μαμά μου, η οποία βαρέθηκε να με βλέπει να βγαίνω από το σπίτι με τις φόρμες και τις πυτζάμες -ναι το έχω κάνει και αυτό...-)...
Άρα τέλος καλό όλα καλά... Για τώρα...