Λίγο πριν τελειώσει η μέρα...

Κλισέ κουλαμάρες και ένας μανιασμένος αέρας. Μια αποτυχημένη ταινία με τον John Cusack, αλλά ως είθισται με εκείνον στον πρωταγωνιστικό ρόλο λίγη σημασία δίνεις στην πλοκή. 'Ένα πάρτυ που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή στο κέντρο της Αθήνας.
Μια απόλυτα συνηθισμένη μέρα και ένα εξίσου συνηθισμένο βράδυ...
Θλιβερές επαναλήψεις ημι-επιτυχημένων σειρών "μεγάλων" καναλιών αμέσως μετά τα κωμικοτραγικά δελτία ειδήσεων... Ένα επαναλαμβανόμενο θρόισμα των κουρτινών εξαιτίας του αέρα και τζάμια που τρίζουν.
Μια χαλασμένη βρύση στο μπάνιο με ένα επίμονο πλιτς να ακούγεται κάθε τρια δευτερόλεπτα. Ένα μπουκάλι νερό και μια κουβέρτα περιφέρονται από δωμάτιο σε δωμάτιο. Ένα ενοχλητικό βουητό από τον υπολογιστή και μια απέλπιδα προσπάθεια να σταματήσει...
Κλεφτές ματιές στην τηλεόραση όπου μια σαγηνευτική γυναικεία φιγούρα χορεύει υπό τους ήχους της Bjork (και ένας ανομολόγητος θαυμασμός για το ταλέντο της και τις αιθέριες κινήσεις της).
Ένα σκυλί που φοβάται τον αέρα, με αποτέλεσμα να με ακολουθεί όπου πηγαίνω και να ξαπλώνει στα πόδια μου... Και μια ατελείωτη συζήτηση για το αν θα "υιοθετήσει" ένα κουτάβι που λέμε να πάρουμε μέσα στο καλοκαίρι... Φυσικά πάλι θηλυκό. Τα αρσενικά σηκώνουν συνέχεια πόδι για να σημαδέψουν την περιοχή τους και μέχρι να εκπαιδευτεί θα μετράμε μεγάλες απώλειες στα έπιπλα...
Μετράω τα τσιγάρα στο πακέτο. 8. Έχω ήδη κάνει 12 συν άλλα 5 από το προηγούμενο. Καλά έκανα και κλάφτηκα στη Μάνια να μου φέρει δυο πακέτα γυρνώντας σπίτι...
"Γονείς που φέρνουν τσιγάρα στο παιδί τους...", ε ρε και να το ήξερε αυτό η νονά μου. Θα μας είχε αποκληρώσει όλους... Οκ. Επισήμως κάτι δεν πάει καλά στο μυαλό μου. Πως κατέληξα Σαββατιάτικα να σκέφτομαι την 85χρονη άγαμη αριστερή νονά μου; Μάλλον γιατί έχω ξεμείνει πάλι από λεφτά και έχει καιρό να με χρηματοδοτήσει...
Αύριο πρέπει να σηκωθώ από τις 7 και για πρώτη φορά ανυπομονώ. Κοιμάμαι νωρίς (για τα δεδομένα της οξείας βρικολακίασης από την οποία πάσχω), ξυπνάω νωρίς...
Από Δευτέρα ξεκινώ δουλειά. Έχω ήδη δύο παραγγελίες για πίνακες και από αύριο πρέπει να ξεκινήσω την προετοιμασία τους.
Κακό συνήθεια να βαριέμαι εύκολα με ότι καταπιάνομαι ακόμη και αν στην αρχή το απολαμβάνω. Τουλάχιστον θα βγάλω λεφτά... Κάτι είναι και αυτό..
Από 21 του μήνα θα είμαι τουλάχιστον 3 με 4 μέρες το μήνα με ένα σακίδιο στο χέρι και θα επισκέπτομαι την Βόρεια Ελλάδα. Δε με πειράζει. Ας όψεται η φίλη μου και η αποχώρησή της από την Αθήνα... Αν μη τι άλλο θα επισκεφτώ μέρη που δεν έχω ξαναδεί... Λατρεύω και το χειμώνα. Μια χαρά...
Ο καπνός του τσιγάρου κάνει παιχνίδια στο φως της οθόνης του υπολογιστή και το τασάκι έχει ξεχειλίσει...
Οι δρόμοι της πόλης τώρα θα είναι μποτιλιαρισμένοι από Αθηναίους που διασκεδάζουν μονάχα τα Σάββατα αγκαζέ με τα αμάξια τους. Ντυμένοι στην τρίχα θα τρέχουν στα μπουζούκια για να βρουν μια θέση κύρους και στα πιο "in" κλαμπάκια για να χτυπήσουν το τρέντι γκομενάκι και εγώ απλά θα πάω για ύπνο...

Εκείνο το party σκέφτομαι που δεν πήγα... Δε βαριέσαι.. (θεωρητικά πάντα) θα ακολουθήσουν άλλα στο μέλλον...