Γιατρέ τι μου συμβαίνει;

Γιατρέ τι μου συμβαίνει;

Είχα καιρό τώρα αποφασίσει πως δεν θα γκρινιάζω για πολύ προσωπικά θέματα στο blog. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να σταματήσω να αναλώνομαι σε βλακείες και να αντιμετωπίζω πιο ψύχραιμα τα πράγματα. Αλλά ως συνήθως αποδεικνύεται οτι αδυνατώ να κρατήσω ορισμένες υποσχέσεις. Περνάω πάλι κρίση και το χειρότερο είναι οτι ξεσπάω στα λάθος άτομα για τους λάθους λόγους. Πάντα αυτό κάνω. Ακόμα και όταν απομακρύνομαι, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μην τα κάνω όλα σκατά, έχω τύψεις γιατί οι άλλοι δε μου φταίνε σε κάτι.

Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει. Ξέρω οτι τσαντίζομαι με το παραμικρό. Δεν μπορώ να λειτουργήσω. Δεν δέχομαι αστεία ακόμα και από τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους και βγάζω όλα μου τα νεύρα πάνω τους. Με άμεσο αποτέλεσμα, όχι μόνο να τους χαλάω τη διάθεση αλλά και να τσαντίζονται με τη σειρά τους μαζί μου, επειδή έχω τέτοια συμπεριφορά.

Ίσως φταίει η κούραση (το πρόγραμμά μου είναι απελπιστικό την τελευταία εβδομάδα και αναμένεται να συνεχίσει έτσι για 2 εβδομάδες ακόμη), ίσως φταίει η ανυπομονησία να τελειώσει η δουλειά (την επόμενη Παρασκευή φεύγω), ίσως να φταίει το οτι ξεκινάει η σχολή και εγώ θα πατήσω από Νοέμβριο και αγχώνομαι..

Όπως και να έχει κάτι δεν πάει καλά. Από τη μία χαίρομαι με την επικείμενη αλλαγή χώρου κατοικίας, από την άλλη δεν νιώθω τα πόδια μου και τη μέση μου από την κούραση. Πηγαίνω στις Νύχτες Πρεμιέρας και μετά δυσκολίας συγκεντρώνομαι στις ταινίες... Τσακώνομαι με το παραμικρό με τη μητέρα μου και στη συνέχεια (ως συνήθως) σαν βρεγμένη γάτα της ζητάω συγγνώμη που την έβρισα, ενώ ουσιαστικά δεν έχει φταίξει σε κάτι.

Ίσως να φταίει το οτι κοιμάμαι στον καναπέ εδώ και 3 μέρες, γιατί το κρεβάτι μου λύθηκε και πακεταρίστηκε για τη μετακόμιση. Ίσως να φταίει το γεγονός οτι κοιμάμαι μονάχα 4 - 5 ώρες κάθε βράδυ εδώ και μια εβδομάδα. Κάτι που δεν το αντέχω ιδιαίτερα. Είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που τους αρέσει ο ύπνος. Καλό κρεβάτι, ωραίο μαξιλάρι, καθαρά σεντόνια, καθαρές πυτζάμες, φρεσκολουσμένα μαλλιά και δροσερός χώρος. (Λες για αυτό να μου αρέσει ο Ντόναλντ Ντακ; Ταυτίζομαι;;;)

Θα μου περάσει, για αυτό ούτε λόγος.. Λίγη υπομονή χρειάζεται.

Μέχρι τότε όμως, (επειδή ξέρω οτι διαβάζετε και επειδή ξέρετε πως δεν είμαι πολύ καλή στο να αντιμετωπίζω κρίσεις)... Συγγνώμη._