Μια 'Αβολη Αλήθεια;

Μέσα στο Σαββατοκύριακο "έπεσε" στα χέρια μου το βιβλίο του Al Gore, "Μια Άβολη Αλήθεια". Το διάβασα σχετικά γρήγορα για να είμαι ειλικρινής και κατάλαβα οτι με επηρέασε αρκετά. Οι φωτογραφίες είναι συγκλονιστικές. Σχεδόν τρομοκρατικές... Το ίδιο και τα στατιστικά στοιχεία τα οποία παραθέτονται για να "ενισχύσουν" τα λεγόμενα του κ. Gore.

Ήμουν προκατειλημμένη μαζί του (και ακόμα έχω τις αμφιβολίες μου), αλλά οφείλω να ομολογήσω οτι με εντυπωσίασε. Δεν έχω σε εκτίμηση τους πολιτικούς, πόσο μάλλον τους Αμερικανούς πολιτικούς.

Ο συγκεκριμένος "κατάφερε" να κερδίσει την συμπάθειά μου, όταν έμαθα πως ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος τον αποκαλεί "The Ozon Man", εξαιτίας του γεγονότος οτι συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις του Πρωτοκόλλου του Κιότο το 1997, χωρίς την υποστήριξη της κυβέρνησής του.

Τα επιχειρήματά του, φαίνονται (και ίσως είναι) ακλόνητα. Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου οτι η προσπάθεια του να σώσει τον κόσμο από την οικολογική καταστροφή, δεν είναι ανιδιοτελής. Σκεπτόμενη το πως έχασε τις εκλογές από τους Ρεπουμπλικάνους, καθώς και το γεγονός οτι ο Τζορτζ Μπους ο νεώτερος αμέσως μετά από την εκλογή του, αναίρεσε όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις του που είχαν άμεση επαφή με την προστασία του περιβάλλοντος, μου δημιουργείται αυτόματα η εντύπωση, οτι ναι μεν μπορεί να έχει καλές προθέσεις, από την άλλη όμως χτυπάει ανελέητα τον άνθρωπο που του στέρησε την Προεδρική θέση.

Δεν υποστηρίζω ούτε τον έναν, ούτε τον άλλο. Υιοθετώ μάλιστα την άποψη, ενός δικού μου ανθρώπου, που θεωρεί οτι η Αμερική έχει την πιο στυγνή δικτατορία στη γη. Είναι η μόνη χώρα που σε όλα τα εκλογικά της σώματα ο Πρόεδρος της έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο. Με λίγα λόγια, οτι και να πει η Γερουσία ή το Κογκρέσο, αν ο Πρόεδρος δε συμφωνεί μπορεί να επιβάλλει την άποψή του... Όλη η εξουσία λοιπόν, κατά βάση, βρίσκεται στα χέρια ενός ανθρώπου... Και λόγω οικονομικής ισχύος της χώρας τους, η άποψη του Προέδρου επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας και τις αποφάσεις άλλων χωρών.

Χαίρομαι που χάρις στον Gore, γίνονται γνωστά τα περιβαλλοντικά ζητήματα, αλλά δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου, την υποψία οτι πίσω απ' όλα κρύβεται κάπου και μια πολιτική ατζέντα. Ας μην ξεχνάμε οτι είναι και ένας πολύ ισχυρός επιχειρηματίας...

Όλοι ενδιαφέρονται για την τύχη της Γης. Ηθοποιοί, τραγουδιστές, πολιτικοί, επιχειρηματίες.. Όλοι νοιάζονται, όλοι θέλουν να κάνουν κάτι... Αλλά σε τελική ανάλυση αν οι εταιρείες δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε (θα χάσουν πολλά λεφτά), τότε τίποτε δεν θα αλλάξει. Τόσο απλό.

Πολύ πιθανόν να ακούγομαι πικρόχολη και απλοϊκή. Ίσως είμαι...

Δεν αρνούμαι την ύπαρξη προβλήματος. Υπάρχει και είναι και σοβαρό. Αλλά όλο αυτό μοιάζει σαν ανέκδοτο πλέον. Μια καινούργια μόδα... Άλλοι υιοθετούν παιδιά και άλλοι τρέχουν στην άκρη της Γης για να σώσουν τα δάση. Συγκριτικά με άλλες βέβαια, αυτή ίσως προσφέρει και κάτι.

Υπάρχουν τόσες πολλές απόψεις που κάπου χάνεις την άκρη του νήματος...

Δυστυχώς όλες οι έρευνες είναι χρηματοδοτούμενες από κάπου. Δεν υπάρχει μία που να είναι αυτοχρηματοδοτούμενη (οι ερευνητές να χρηματοδοτούν οι ίδιοι τις έρευνές τους). Λογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά αμφιβόλου αποτελέσματος.

Αυτός που βάζει τα χρήματα, θέλει να ακούσει κάτι που τον συμφέρει. Πόσοι άραγε ενδιαφέρονται απλά για το καλό του κόσμου; Άρα ποιος λέει την αλήθεια και ποιος λέει ψέμματα;

Σε τελική ανάλυση το μόνο που μετράει είναι η εικόνα. http://www.aninconvenienttruth.com.au/truth/,

http://www.notonourwatchproject.org/,

www.11houraction.com, κτλ... Σίγουρα από το τίποτα κάτι είναι και αυτό...

Αλλά και πάλι δεν φτάνει μόνο αυτό. Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να "σωθούμε". Για την ακρίβεια αμφιβάλλω. Μπορούμε όμως να προσπαθήσουμε... Οπότε ας αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ας βάλουμε λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας, ας ανακυκλώσουμε τα σκουπίδια μας, ας κλείνουμε τις ηλεκτρικές μας συσκευές.

Ας κάνουμε κάτι.

Διότι είναι το λιγότερο γελοίο να είμαστε το μόνο είδος στη Γη το οποίο είναι τόσο "έξυπνο" που προκαλεί μόνο του τον αφανισμό του...